Etappedetails

Verslag

De dag ervoor was de keuken (en de bar) nog gesloten, maar vanaf 7 uur op maandagochtend is er weer volop leven in de brouwerij in het restaurant van het hotel in Altenberge. Er staat een uitstekend ontbijtbuffet voor ons klaar waar we ons tegoed aan doen. Ook aan de zalm en kaasjes is gedacht, tot tevredenheid van Rob. Met een volle maag en nog net voor de zon op komt gaan we op pad voor de laatste etappe van dit wandelweekend. Het is een korte etappe, want we moeten ook nog naar huis rijden. Ruim 11 kilometer staat er op ons te wachten, een mooie afstand om de spierpijn bij Brigitte en Bianca er enigszins uit te lopen. Het vriest nog buien en het is mooi helder weer. Het belooft een korte, maar mooie wandeltocht te worden. We lopen aan de zuidoostkant Altenberge uit en volgen het eerste deel grofweg de spoorlijn in Oostzuidoostelijke richting, richting Münster. Het is vrijwel vlak en het loopt soepeler dan de dames vooraf dachten. Door het zonnetje en omdat er weinig wind staat, voelt het helemaal niet zo koud aan. Het zijn vooral akkers die we zien met hier en daar nog wat schapen en nu ook eens een keer een konijn. We zien weer eens een echte molen naast de vele moderne windmolens die er altijd wel zijn. Het is echter een molen zonder wieken en het doet nu dienst als woonhuis. De vrouw des huizes komt maar eens buiten kijken, want zo vaak komen er op maandagochtend niet 4 bepakte wandelaars voorbij. Ze roept snel haar hond naar binnen, maar behalve dat hij toch niet luistert is de hond banger voor ons dan wij voor hem.

Zo’n kilometer voor het dorpje Häger houden we het zuiden aan richting Nienberge, onze eindbestemming van vandaag. Nienberge is als dorpje een stadsdeel van het grote Münster. Tussen Häger en Nienberge ligt nog een heuvel, de Vorbergshügel, onderdeel van de Nienberger Höhen. De Vorbergshügel is 99 meter hoog en hoewel dit natuurlijk maar weinig voorstelt, is het tot nu toe ons hoogste punt sinds we begonnen zijn in Utrecht. De komende wandelingen zullen we dit nieuwe record regelmatig nog verbreken. We wandelen namelijk heel langzaam in de richting van het noordoostelijk deel van Sauerland en ook daarna volgen en nog voldoende hoge plekken. Als we de heuvel voorbij zijn, zien we Nienberge al liggen. Het is nog een klein stukje dalen en dan zijn we er al. We zien de bushalte waar we de volgende keer zullen aankomen en gaan starten. Nog 200 meter wandelen en dan is het tijd om de rugzakken in de auto te gooien en de terugreis aan te vangen. Weer 62 kilometer dichter bij Athene gekomen dit wandelweekend. Het gaat eigenlijk best lekker zo en we gaan al spoedig weer wandelen!

Foto’s

Ontbijt in Lindenhotel Altenberge	De handschoenen zijn zeker nodig op dit tijdstip	De bevroren akkers rondom Altenberge
Even lekker zitten?	Onze immer jonge wandelgod Jan	De natuur op zijn mooist op een vroege winterochtend
Waar zijn de wieken?	Niet alleen veel beelden met Jezus, maar ook regelmatig met Maria	Winterpracht
Kleurenpracht nadat de zon doorbreekt	Mooi bevroren rijp	We naderen Münster