Etappedetails

Verslag

Inmiddels is het vanuit De Meern toch zo’n 300 kilometer rijden naar het eindpunt van ons wandelweekend: Wewelsburg. We doen het dan ook rustig aan en vertrekken om 08:45 uur die kant op. Via Arnhem, Oberhausen en Dortmund komen we bij Bäckerei Dördelmann in Hillbeck, nabij Werl. Daar wordt het tijd voor een korte pauze en een goede bak koffie met een puddingtaartje voordat we de A44 opgaan voor de laatste 65 kilometer naar Wewelsburg. Als we weer naar buiten lopen zien we allerlei houten hobbelpaarden te koop staan. En geen kleintjes, maar serieuze jongens. Een man (de eigenaar?) zegt tegen Rob dat hij er gerust op kan gaan zitten, want het paard moet wel minimaal 2 keer zijn gewicht kunnen houden. Of dat zo is weten we niet, maar Rob’s gewicht lukt inderdaad zo blijkt.

Wewelsburg is vooral bekend om de enige nog intacte driehoekige burcht van Duitsland met dezelfde naam uit begin 17e eeuw. De SS heeft hier ook voor en in de 2e wereldoorlog gezeten. Nu zit er een museum en een jeugdherberg, maar vandaag nemen we er geen kijkje. We parkeren de auto op de Westfalenstrasse en lopen naar de bushalte op de Salzkottenstrasse (bushalte Graffelerberg). We moeten nog een kwartiertje geduld hebben en terwijl we staan te wachten knoopt een al wat oudere man een praatje met ons aan. Het is een beetje zwerverachtig type die nodig naar de kapper moet en allerlei verhalen vertelt die we maar half verstaan en de andere helft is onsamenhangend. Maar goed, hij heeft toch even een praatje kunnen maken en inmiddels komt de bus er al aan. Het is bus 460 die ons in een half uur naar Paderborn brengt. Daar stappen we op de trein naar Lippstadt. Een kwartier later staan we in het centrum van deze aardige plaats (genoemd naar de rivier de Lippe die er doorheen loopt) met 66.000 inwoners waar Karl-Heinz Rummenigge nog geboren is, voor de al wat oudere voetballiefhebbers onder ons.

We hebben een hotelkamer geboekt bij Hotel Drei Kronen op de Marktstrasse. Dat is maar 10 minuten lopen van het station en dat geeft ons de gelegenheid om direct de Lange Strasse door te lopen, dé winkelstraat van Lippstadt. In het hotel is er wat onduidelijkheid bij de receptioniste. We hebben een kamer geannuleerd omdat Rob’s ouders op het laatste moment niet mee konden en het is ook nog niet helemaal duidelijk of Angèle, de zus van Rob nog komt. We brengen wat duidelijkheid en krijgen een mooie kamer met uitzicht op het grote plein in de historische binnenstad. Eerst maar eens een klein stukje lopen door de stad. We komen langs Café Central op de Poststrasse 33 en besluiten maar eens wat op te warmen en ons tegoed te doen aan een heerlijke Weizenbier met een soepje (de Zwitserse kaassoep is een aanrader!) en Flammkuchen. Voor het donker wordt doen we nog een korte stadswandeling om het centrum wat beter te leren kennen. Bianca scoort nog een lekker warme muts en na een bezoek aan een ander kroegje, waar we o.a. een Grashüpfer-likeurtje testen, wordt het tijd om wat te eten. Het wordt restaurant Goldener Hahn op Lange Strasse 12, om de hoek van het hotel. Er zitten een stuk of 10 oude mannen gezellig aan één tafel te keuvelen met een biertje, verder zit er niemand. Dan is het wat apart als de serveerster vraagt of we gereserveerd hebben… Nee dus en ze loodst ons mee naar boven. Apart, maar later komen er gelukkig nog wat meer mensen boven eten. We eten er smakelijke Italiaanse gerechten. Als we terug in het hotel allemaal onze Wi-Fi aan de praat hebben (het aan de praat houden blijkt veel moeilijker), is het tijd om de ogen te sluiten. Maar wel met een lekkere warme kruik in bed, wanneer was dat voor het laatst?

Na een goed ontbijt vertrekt onze bus R73 om 9:09 uur naar Diestedde waar we in december 2016 geëindigd zijn. De buschauffeur blijkt dezelfde te zijn als degene die ons op 8 december van Beckum naar Münster reed. We gaan gewoon mensen herkennen! Er kwam nog wat natte sneeuw uit de lucht deze ochtend, maar als we om 9:45 uur onze wandeling starten, is het droog. De stoepen zijn nog wat glibberig, maar verder is het prima wandelweer. Als we nog maar een stukje buiten Diestedde zijn, zien we al herten in de verte. Dat begint al goed! Brigitte ziet nog een bewegende ooievaar, maar van dichtbij blijkt deze toch echt van plastic, net als allerlei andere beesten in de voortuin. We laten Wadersloh links liggen en houden Liesborn aan. Landschappelijk is deze etappe niet erg bijzonder: veel akkers en vlak. We komen, net ten noorden van Liesborn, langs het beeld Le Marcheur (de wandelaar) van Fransman Alain Bourgeon. Het beeld past goed bij wat wij aan het doen zijn. Even poseren dus.

Pizzeria da Tony e Peppe is al om 11:00 uur geopend. Dat komt mooi uit, want zo rond 11:30 staan wij er op de stoep voor respectievelijk spaghetti (Bianca), een pizza (Rob) en tagliatelle (Brigitte). Als we daar zitten te smullen begint het buiten behoorlijk te regenen. We hebben de hele ochtend droog gelopen en zelfs wat streepjes zon gezien, veel beter dan verwacht. Na de lunch is het al weer bijna droog en vervolgen we onze weg. Het is opvallend hoeveel molshopen we zien. Dat heeft vast niets te maken met het feit dat Wie is de mol weer op de buis is. We zien de buitenwijken van Lippstadt al liggen in de verte als er een Audi-rijder stopt en Rob de weg vraagt. Google Maps op de telefoon weet raad. Dan heb je een dure auto onder je kont en heb je zelf geen navigatie…

Nog een paar kilometer door woonwijken en dan staan we weer in het centrum van Lippstadt. We gooien de rugzak in het hotel en gaan nog een keer naar Café Central, want die is gisteren goed bevallen. Angèle komt toch naar Lippstadt en ze is onderweg vanuit Almere. Bij Rheine loopt ze echter vertraging op, waardoor het 20:30 uur wordt voordat ze arriveert. Wij doden de tijd met een drankje en een klein hapje bij Café Extrablatt, een populaire eet- en drinkgelegenheid. Sinds 2009 zitten ze op de Rathausplatz en als het altijd zo druk is als vanavond, dan doen ze goede zaken. Uiteindelijk schuift Angèle aan en kunnen we aan het wat verlate diner. Zaterdag en zondag wandelen we dus met zijn vieren. Zal het morgen wel wit zijn als we opstaan?

Foto’s

Rob test een hobbelpaard die te koop staat	Große Marienkirche in Lippstadt	Schöne Frauen mit alte Mann
Overheerlijke Flammkuchen	Goed aangekleed, klaar voor de eerste wandeling	Spruitkool
Het is droog en niet wit, wie had dat gedacht?	We laten Diestedde achter ons	Voor deze 3 schapen liep vrijdag de 13e niet zo goed af….
Genoeg strobalen	Beeld “De wandelaar” nabij Liesborn	Fraaie bouwstijl in Liesborn
Pasta als lunch voor Brigitte	Bijzondere mijnwerkers	Niet wie is de mol, maar waar is de mol!
Hoe oud is deze boom geworden? Even de ringen tellen…	Rob zoekt de weg voor iemand met dure auto, maar blijkbaar zonder navigatie	Verdiend, een Weizenbier