Etappedetails

Verslag

De laatste dag is een wandel- en reisdag. Een korte etappe dus en ook gemakkelijk om bij het beginpunt te komen. De omgekeerde richting van gisteren: wandelen naar het station van Warburg, 7 minuten naar station Scherfede en dan aan de bak. We zien op het station de conductrice die gisteren op dit traject onze kaartjes controleerde, het is een kleine wereld hier. We wandelen een kort stuk door Scherfede en dan is het al snel weer weiland, weiland en nog meer weiland. Net buiten het dorp hebben we al uitzicht op de Desenberg. Deze heuvel is 343 meter hoog, niet bijzonder voor deze omgeving, maar je ziet hem toch erg goed omdat hij in een 150 meter lager gebied ligt. De Desenberg ligt ruim 3 kilometer ten oostnoordoosten van Warburg, we weten dus voortdurend of we de juiste richting op aan het wandelen zijn. Rob stelt voor deze heuvel te beklimmen als onderdeel van de volgende etappe, maar er komt geen luid gejuich uit de monden van Brigitte en Bianca…

We kruisen een spoorlijn waar je als automobilist pas door kunt rijden als je op een knopje drukt en iemand ver weg de bomen voor je open doet. Als wandelaar heb je daar geen last van, wel even goed kijken of er niet net op dat moment een trein komt aangeraasd. Het eerste (en enige dorpje) dat we tegenkomen op weg naar Warburg is Ossendorf met ruim 1300 inwoners. Voordat we daar zijn staat er een hond op ons pad. Die zal toch geen kwaad in de zin hebben? Gelukkig blijkt het een rustige, al wat oudere hond te zijn die geen vlieg kwaad doet. Rob kan de tak weer weggooien die hij uit voorzorg gepakt had. Er staan hier veel oude schuren en ze hebben de rare gewoonte bijvoorbeeld alleen de deur te vervangen door een gloednieuw exemplaar, terwijl de rest van de schuur ogenschijnlijk helemaal toe is aan vervanging. De schuren zijn bepaald niet lucht- en waterdicht, maar blijkbaar is dat ook niet zo belangrijk.

Het plaatsnaambord van Ossendorf hangt niet meer netjes aan de paal, maar staat op de grond eronder. Het levert weer eens een ander soort foto op als Brigitte er mee poseert. Het is rustig in Ossendorf op zondagochtend rond kerktijd, maar wij vrezen dat het op ieder moment van de week rustig is hier. En zo hoort het natuurlijk ook. We wandelen in oostelijke richting het dorp weer uit, heel even richting het nog kleinere plaatsje Menne. Voordat we dat bereiken gaan we echter naar het zuidoosten, want we moeten tenslotte naar Warburg waar onze auto geduldig op ons wacht. Er is een jonge vrouw aan het hardlopen. Dat is niet zo bijzonder, maar ze neemt iedere zijweg omhoog, komt weer naar beneden, rent naar de volgende zijweg, gaat weer omhoog en zo gaat ze maar door. Serieuze heuveltraining en ze houdt het tempo ogenschijnlijk mooi stabiel. Tijd voor een kop cappuccino/thee voordat we de laatste kilometers afleggen naar ons eindpunt. Na nog weer een heuvel zien we Warburg al liggen. We komen het stadje aan de noordwestkant binnen en worden verwelkomd met de lijfspreuk van Warburg: “Schön dass Sie da sind”. Reuze aardig, wij vinden het ook mooi om hier te zijn. We volgend de Paderborner Tor, een lange straat in het westen van Warburg en komen in het ons inmiddels zo bekende centrum uit. Een van de serveersters van de Stadtkrug waar we de afgelopen avonden zijn geweest ziet ons en groet ons hartelijk. De gps stuurt ons via een ons nog onbekende route terug naar de auto. Zo zien we toch nog een deel van Warburg-centrum wat we nog gemist hebben. Op naar huis waar we het heerlijke weekend afsluiten met een hapje en een drankje.

Foto’s

Ontbijt bij Famos Schlafen in Warburg	Drie bomen of toch één?	Huisfotograaf Brigitte
Voorzichtig, er kan een trein aankomen	Katjes	Hij zal toch niet gaan bijten?!
Een van de betere schuren in de omgeving	Of je houdt het plaatsnaambord gewoon in de hand	Jeugdsentiment/vergane glorie
Agrarisch gebied	Welverdiende pauze	Met heet water uit de thermoskan
Hardloopster met op achtergrond de Desenberg bij Warburg	Warburg lonkt	Boerenleven op zondag
Daar zijn we dan, in Warburg	De Stadtkrug waar we 3 avonden hebben vertoefd	Weer thuis, proosten op een prima verlopen lang wandelweekend