[Etappedetails

Verslag

Woensdag 12 april rond 8.30 uur reizen we af naar Duitsland. De ouders van Rob gaan mee en we hebben dan ook twee auto’s tot onze beschikking. We hebben een bak koffie met wat lekker gepland in het plaatsje Wesel op ongeveer anderhalf uur rijden van huis. Vanaf Hamminkeln (waar we op 15 januari na afloop van een etappe met Angèle, de zus van Rob, aten bij Thunderbike Roadhouse) rijden we binnendoor naar Wesel en aan de overkant van de Rijn komen we in het gehucht Ginderich wat onderdeel uitmaakt van Wesel. Op de plek waar we bakkerij Dams verwachten, zit geen bakkerij. Twee straten verderop komen we alsnog bij Dams, voor in de Edeka-supermarkt. Er zitten allemaal oude mensen aan een uitgebreid ontbijt, het is best druk. Die drukte loopt echter wel op het einde en we kunnen niet veel later in alle rust van onze koffie met gebak genieten.

Het rijdt allemaal lekker door en alleen Rob zorgt voor een paar minuten extra reistijd omdat hij voor de tweede keer op rij op de A3 bij Oberhausen de afslag naar de A2 richting Dortmund mist en bij de volgende afrit (Oberhausen-Sterkrade) moet omdraaien. Op ruim een half uur voor Kassel gaan we de A44 af bij Diemelstadt. Daar bezoeken we opnieuw een bakker en wel Bäckerei Henke voor een belegd broodje en een drankje. In Kassel is het even zoeken naar een handige gratis parkeerplek, maar we vinden er uiteindelijk twee dichtbij het hotel. We slapen van woensdag tot maandag in het Adesso Hotel Astoria, op de Friedrich Ebert-Strasse in het westen van Kassel. De kamers op de 4e verdieping zijn prima en we hebben ook allemaal een gratis kaartje gekregen waarmee we 5 dagen onbeperkt met het openbaar vervoer in de stad mogen reizen. Dat is nog eens handig!

Het regent een beetje, maar als dat bijna weggetrokken is, gaan we eerst maar eens te voet naar het centrum. Kassel is een stad van zo’n 200.000 inwoners, dus het centrum stelt best wat voor qua winkels. We oriënteren ons wat, zien een kleine markt en belanden bij de Salzburger Stub’n. Ons eerste Duitse Weissbier is al snel een feit en ze blijken er ook prima eten te hebben, waaronder aspergegerechten. Het is weer die tijd van het jaar, heerlijk! We wandelen rustig terug naar ons hotel en komen lang Bierhaus Kassel. Een groot scherm met voetbal erop en het is er gezellig vol. We kunnen gelukkig nog wel ergens zitten en na nog enkele biertjes wordt het tijd om langzaam aan slapen te gaan denken. Het is tenslotte zo weer tijd om te gaan wandelen!

Voor 5 Euro p.p.p.d. kun je ontbijten in ons hotel en dat is geen geld als je ziet wat je voorgeschoteld krijgt. Een uitgebreid ontbijtbuffet met alles er op en er aan. Met onze buiken goed gevuld reizen we met twee auto’s eerst naar het vervallen stationnetje van Zierenberg-Oberelsungen en vervolgens gaan we met één auto door naar de Kriminixstrasse in Warburg. In die straat zijn we de vorige keer geëindigd en daar hebben we toen meerdere nachten geslapen bij Famos Schlafen. Toevallig loopt de eigenaar buiten en hij hoort Nederlandse stemmen en nodigt ons trots uit om de vorderingen in de tuin te bekijken. Nog een groepsfoto en dan gaan we daadwerkelijk van start. Er staan 23 kilometers op het programma met niet gelijk heel veel op en af, dat scheelt. Dat wil echter niet zeggen dat het een vlakke etappe is, verre van dat. We pikken eerst een stukje centrum mee en lopen in zuidelijke richting Warburg uit, de rivier de Diemel over. Nog een klein stuk bebouwing en dan wandelen we de open vlakte in: akkers, akkers en nog meer akkers. Een half uur later wandelen we in Calenberg. Volgens de gps moeten we hier omhoog, maar er staat op een bordje dat het “gesperrt” is. Rob neemt poolshoogte en we blijken er wel degelijk door te kunnen, hoewel de ondergrond niet ideaal is. Na een korte, maar bijzonder steile en lastige klim komen we bij de burcht van Calenberg. Die is echter in particuliere handen, dus veel verder dan een blik van achter de poort komen we niet. Al snel zijn we het nietige dorpje voorbij en begint het serieus te regenen. Als iedereen zijn regenjas aan heeft, is het echter al weer droog. Vals alarm.

Overal zien we volop voorjaarsbloemen en bloesem, het is een fraai gezicht. En Paasspullen natuurlijk, in tuinen, voor ramen, rondom deuren, overal. De Duitsers houden van Pasen (Ostern op zijn Duits), dat is wel duidelijk. Al snel, na weer het nodige akkerland (en een deelstaatovergang van Nordrhein-Westfalen naar Hessen), lonkt het volgende, ietsje grotere plaatsje: Wettesingen. We zoeken er tevergeefs, ondanks advies van iemand die aan het werk is nabij de plaatselijke kerk, naar een plek waar we een kop koffie kunnen krijgen. Maar op donderdagochtend is dat lastig, heel lastig. Maar we zijn niet voor één gat te vangen. We vinden een muurtje voor een huis en toveren heet water uit een thermosfles met wat zakjes om tot prima koffie, chocolademelk en soep. Voor ieder wat wils en met een broodje erbij geeft dat voldoende energie voor het volgende deel van de route. Dat loopt weer door akkers en later schampen we de noordwestkant van het Malsburger Wald. Als we dat voorbij zijn, zien we Breuna al liggen. Dat telt zo’n 3500 inwoners, bestaat dit jaar 760 jaar en heeft op papier diverse plekken om te kunnen lunchen. Helaas, geen van allen blijkt open vandaag. We zien wel een mannetje slaapwandelen in een dakgoot. Nou, een slaperig plaatsje is het zeker!

Een kilometer of drie ten oosten van Breuna komen we weer bij het Malsburger Wald. Aan de rand vieren we het feit dat we (ongeveer) 500 kilometer hebben afgelegd. En dat is net een paar dagen meer dan 1 jaar, veel meer dan we gedacht zouden hebben. Brigitte heeft weer wat spulletjes meegenomen zodat het een feestelijke foto kan worden. We hangen nog wat ballonnen in de bomen in de wetenschap dat die nooit lang blijven hangen, maar dat is niet zo erg. Halverwege het stuk door het bos is men bezig met het plaatsen van windmolens, precies op onze route. Er stonden al borden dat we er eigenlijk niet in mochten, maar die hebben we keurig genegeerd. Maar ze zijn echt aan het werk en staan op het punt een groot deel omhoog te tillen. De werkmannen verzoeken ons niet door te lopen en we nemen een ander paadje om verderop het pad weer op te kunnen pikken. Rob en Bianca lopen voorop en zien een wild zwijn met enkele kleintjes die wegrennen omdat ze van ons schrikken. Ons eerste glimp van een wild zwijn op onze route, helaas waren ze alleen vluchtig te zien en hebben niet alle wandelaars ze kunnen zien. Het laatste deel van het bos dalen we weer en we komen uit bij Oberelsungen dat onder Zierenberg valt. Er is een wandelende begrafenisstoet, dus we doen even een beetje stil. In het dorp hebben we al nauwelijks hoop dat Gasthaus Kloppmann open zal zijn vandaag, gezien onze eerdere ervaringen. En inderdaad, een drankje zit er niet in. Dan maar doorlopen naar het station Zierenberg-Oberelsungen waar een auto op ons wacht. We zijn om 15.00 uur klaar, het liep allemaal voorspoedig vandaag, alleen qua horeca viel het allemaal wat tegen. Even auto 2 weer ophalen in Warburg en op naar Kassel voor een drankje en een douche.

We halen bij de REWE-supermarkt wat appels voor morgen en een biertje voor zo direct in het hotel. Op een hotelkamer drinken we een glas bubbelwijn (en Bart een biertje) om de 500 kilometergrens en de goede afloop te vieren. Als we weer opgefrist zijn, gaan we wederom naar Bierhaus Kassel. Dit keer eten we er ook (vooral gefrituurde schnitzels) met als gezamenlijk hapje vooraf een Flammkuchen. Aan het einde van de avond nemen we nog een afzakkertje in de hotelbar, waar Ria merkt dat een Sex on the beach-cocktail prima smaakt! De kop is er af, morgen wacht een flink zwaardere etappe door veel stijgmeters. Het wordt behoorlijk klimmen, maar dat is van later zorg.

Foto’s

Het is aspergeseizoen	Ontbijtzaal in Adesso Hotel Astoria te Kassel	Nog even een weerzien met onze vorige slaapplaats in Warburg
We verlaten Warburg	Bloemenpracht in het voorjaar	Door het open veld tussen Warburg en Calenberg
Bloesem	Mijn naam is Haas	Zicht op Wettesingen
Uit de kerk gehaald?	Koffie kan prima op een muurtje	Bijna Pasen!
Bij het voetbalveld van TSV Breuna	Slaapwandelen in de dakgoot	De eerste 500 kilometer zitten in de benen
De harde kern	Met deze snelheid komen we nooit in Athene	Pas op voor windmolens in aanbouw
Herzlich willkommen in Zierenberg-Oberelsungen	Genieten van de natuur	We toasten na afloop op het halen van de 500 kilometer