Etappedetails

Verslag

Na wederom een uitgebreid ontbijt, met o.a. heerlijke zachte Duitse metworst, maken we ons op voor vertrek. Het is vandaag Goede Vrijdag, Karfreitag noemen ze dat in Duitsland. Vandaag laten we de auto’s staan en nemen we het openbaar vervoer. Vlakbij het hotel stappen we op de tram die ons in 5 minuten naar halte Rathaus brengt. Daar moeten we overstappen op de trein naar Zierenberg-Oberelsungen. We zien echter helemaal geen station. Bianca vraagt een Duitse jongeman waar onze trein vertrekt en hij vertelt ons dat dat bij de tramhalte is waar we uit zijn gestapt. Het lijkt ons nogal onwaarschijnlijk dat de trein bij een tramhalte stopt, maar het staat ook op de borden dus we wachten rustig af. In de tussentijd vermaken we ons met twee mannen die uit de kroeg aan de overkant komen. Deze kroeg is 24 uur per dag open en de mannen zien er uit alsof ze ook al 24 uur in de kroeg bier hebben gedronken. Ze hangen meer tegen elkaar aan dan dat ze staan. Als de een weer naar binnen gaat, gaat de ander aan de overkant een Turks broodje halen bij Anadolu en hij slaagt daar wonderwel in.

Er komt een ogenschijnlijk gewone tram aan die ons eerst naar het centraal station van Kassel. Daar komt de aap uit de mouw: de tram wordt afgekoppeld van de bovenleiding, zet zijn dieselmotor aan en gaat verder als trein. Rob’s vader kijkt zijn ogen uit, zoiets heeft hij nog nooit gezien. De rest van het gezelschap ook niet, maar die zijn er allemaal wat rustiger onder. Conductrice Frau Heine controleert onze kaartjes. Ze is stolz (trots) op Rob zegt ze, dat hij als buitenlander gewoon de juiste kaartjes heeft geregeld. Nou, zo ingewikkeld was dat nu ook weer niet mevrouw, maar bedankt voor het compliment. Er zit maar weinig volk in de trein en op haar terugweg komt ze even een babbeltje maken met ons. Nou ja, zij is degene die babbelt, wij luisteren braaf. We hebben geen regenkleding meegenomen, de verwachtingen zijn goed en het is fris maar al zonnig als we iets over half tien beginnen met wandelen.

Na wat akkers lopen we het bos in en dat gaat het rap omhoog. In 2,5 kilometer stijgen we 165 meter. We zien wel enkele reeën, dat kunnen we altijd wel waarderen. Ze blijven zoals altijd op afstand, het zijn schuwe beestjes. Als we op het hoogste punt van dit bos zijn, is het tijd voor een drankje. Op grote boomstammen doen we ons weer tegoed aan koffie en chocomel gemaakt van zelf meegenomen zakjes en heet water uit de thermoskan. De afdaling is een stuk relaxter en als we het bos verlaten en onder de A44 doorgelopen zijn, kijken we uit op “Erholungsort” Zierenberg dat ten oosten van het bos ligt en waar vele mooie vakwerkhuizen staan. De grote vraag is natuurlijk of daar op Goede Vrijdag iets van horeca open is. We zijn blij verrast als blijkt dat Café am Markt open is. Ze hebben boven een gezelschap zitten, maar beneden kunnen we terecht voor goede koffie met uitstekend gebak. Ja, laat gebak maken maar aan Duitsers over, die kunnen dat!

We hebben nog een flink stuk te gaan als we via de Kasseler Strasse Zierenberg verlaten. We volgen het Jägerpfad en hebben een heel mooi uitzicht op een spoorbrug, Zierenberg en de verre omgeving. We zien diverse zweefvliegtuigen in de lucht.Flugsportvereinigung Kassel-Zierenberg heeft hier zijn thuisbasis en met het mooie weer is het blijkbaar prima zweefvliegweer. Er zit nog een korte, wat gevaarlijke afdaling in waar we goed op moeten letten om heelhuids beneden te komen. Het gaat wat op en af en vooral langs de rand van een stuk bos. We zien het volgende dorpje al lang van te voren liggen, maar het duurt nog even voor we Dörnberg daadwerkelijk bereiken. Helaas, geen restaurantjes of bakkerijen die open zijn in deze plaats, dat wordt dus lunchen op wat grote stenen aan de rand van het dorp net voor we ons opmaken voor de serieuze klim naar UNESCO werelderfgoed (sinds 2013) Bergpark Wilhelmshöhe.

Als iedereen zijn brood op heeft en wat gerust heeft, gaan we op pad. Het is voorlopig klimmen, klimmen en nog eens klimmen in het Habichtswald. En soms als je denkt dat je even niet hoeft te klimmen, blijkt om de hoek dat het gewoon weer omhoog gaat. We volgen grotendeels de met bordjes aangegeven route H3 en het laatste deel komen we langs veel bordjes die naar het beeld van Hercules verwijzen. Het is best pittig, hoewel de bospaden over het algemeen goed bewandelbaar zijn. We zien een grote boom die ogenschijnlijk door de bliksem is geveld. We moeten er een beetje over en om heen en daar krijgt Ria wat last van haar knie. Door al het stijgen (we komen tot 528 meter vandaag volgens de GPS, een nieuw record tijdens onze wandeling naar Athene) neemt de pijn langzaam maar zeker toe. Gelukkig kunnen we na de lange klim wat drinken, met prachtig uitzicht, in een restaurant vlak naast het Hercules-beeld (uit het jaar 1717). Als we vervolgens via de trappen vanaf het Hercules-beeld naar Schloss Wilhemshöhe afdalen (helaas staat zo ongeveer alles hier momenteel in de steigers wegens verbouwing), gaat de knie toch wel erg opspelen. Zo erg dat verder wandelen onverstandig is, er staan tenslotte zondag en maandag nog wandelingen op het programma. Vlakbij het Schloss is een parkeerplaats. Daar kunnen we met de auto komen. Bart blijft bij Ria en samen wachten ze totdat wij de laatste ruim 4 kilometer naar het hotel in Kassel hebben volbracht. Dat gebeurt in sneltreinvaart, want het is alleen maar naar beneden en we willen ze zo kort mogelijk laten wachten. Zo warm is het nu ook weer niet en zeker niet als je buiten stil zit. Brigitte en Bianca blijven achter in het hotel en Rob pakt sleutels en TomTom en pikt zijn ouders op.

Tegenover het hotel zit een restaurant waar Rob voor de zekerheid alvast een tafel reserveert. Dat blijkt verstandig, want als we om 19 uur binnenkomen, is het zo goed als vol. Brigitte heeft nog een fotoalbum gemaakt van de etentjes ter ere van de 70e verjaardagen van Bart en Ria. Een mooi moment om dit vanavond als opkikkertje te geven aan brokkenpiloot Ria. Het eten is smakelijk en we hoeven alleen de straat maar over voor nog een laatste drankje in hotel bar. Morgen zullen we horen hoe het met de knie gaat na een nacht slapen. We zijn benieuwd!

Foto’s

Tramhalte Friedenskirche, vlakbij ons hotel	Aan het einde van een nacht drinken, smaakt een Turks broodje prima	Is het nou een tram of een trein?
Sprookjesteksten op de ruiten	9:41 uur, tijd om aan de wandel te gaan	Gaat verder als trein naar Wolfhagen
We genieten wederom van de bloesem	Het vervallen stationnetje van Zierenberg-Oberelsungen	De eerst heuvel zit er op en het is al ver na tien uur, dus tijd voor koffie
Zicht op Zierenberg	Zullen we ergens iets kunnen drinken op Goede Vrijdag (Karfreitag)?	Koffie met uitstekend gebak
Ook Pasen voor het paard op het Marktplein	Vakwerkhuizen in Zierenberg	Een beetje opletten: steil een heuveltje af
Het voordeel na een klim: mooie uitzichten	Op en neer	Lakenvelder?
Flugsportvereinigung Kassel-Zierenberg is bezig	Rugzakinspectie	Schloss Wilhelmshöhe staat in de steigers
Herkules monument	Bloemenpracht	Genieten van een drankje na een pittige tocht