Etappedetails
Etappenummer | 29 |
Datum | 16 april 2017 |
Provincie/Deelstaat | Hessen |
Land | Duitsland |
Startpunt | Kassel |
Eindpunt | Körle |
Afstand in kilometers | 21,1 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 133/287 |
Weer | Maximum temperatuur: 11 graden
Windrichting en -kracht: O, 4 Weertype: vrij veel zon in de ochtend, in de middag meer bewolking met één korte bui met wat hagel |
Horeca onderweg, nabij route | In Kassel bij de start is er horeca in overvloed. In Dittershausen weinig horeca, in Dörnhagen twee pizzeria’s, in Wollrode en Albshausen geen horeca, in Körle wel wat horeca waaronder twee bakkerijen. |
Vervoer | Auto op eindpunt in Körle gezet en daar vanuit Kassel naar toe gelopen. |
Verslag
Een dagje vrij heeft de knie van Ria goed gedaan. Ze loopt weer als een kievit zou je bijna zeggen. Gelukkig maar, want vandaag en morgen staan er nog twee etappes op het programma. We hebben besloten om vandaag iets langer te lopen en morgen iets korter. Zo zijn we morgen op tijd klaar en kunnen we bijtijds naar huis rijden. Onze oorspronkelijke eindbestemming van vandaag, Guxhagen, is gewijzigd in Körle. Na het ontbijt brengen Rob en Bart een auto naar het eindpunt in Körle en met één auto komen ze weer terug naar Kassel. De start is bij het hotel, dat is gemakkelijk! Het is nog heerlijk zonnig als we van start gaan. De eerste kilometers hebben we nodig om langzaam maar zeker de stad uit te lopen. We lopen door de Kasselse schilderswijk met straatnamen als Rembrandtstrasse, Frans Halsstrasse en Rubensstrasse. Daarna belanden we in Staatspark Karlsaue. Er zijn veel mensen aan het wandelen en hardlopen deze ochtend, het is er ook weer voor. Er is veel water met mooie bruggetjes, theehuizen. Mooi zo binnen de stad, dit zou elke grote stad moeten hebben.
Als we de stad uit zijn en onder de A49 door gelopen zijn, houden we een stuk van de rivier de Fulda aan richting Dittershausen. We hebben eigenlijk wel zin in koffie, maar het is inmiddels best fris door de wind die er staat en een goede, beschutte plek om even te zitten vinden we niet. Dan maar even volhouden tot na de A44, dan zijn we bij Dittershausen en daar is vast een bankje of iets dergelijks. De Garmin GPS van Rob geeft aan dat we naar links moeten om onder de snelweg door te gaan. Daar lijkt echter helemaal geen weg te lopen. Maar schijn bedriegt. Een klein paadje met een wat lastige afdaling leidt tot een eerst door bomen uit het zicht gehouden tunneltje. Het wordt duidelijk niet vaak gebruikt. Aan de andere kant van de snelweg komen we in een stukje bos waar nauwelijks een pad te onderscheiden is. We volgen maar de route die de GPS aangeeft en uiteindelijk komen we op een normaal pad uit wat naar de rivier de Fulda leidt. Op de kade, in het gras, uit de wind en met wat zon is het tijd voor een kop koffie en een broodje. Wel oppassen voor teken in het hoge gras, bij Rob zit al een kleintje op zijn hand. Aan de overkant van de rivier ligt Dittershausen waar we al snel doorheen gewandeld zijn. Dan is het nog maar een paar kilometer naar Dörnhagen. Het ziet er gezellig uit daar, maar de wolken worden wel steeds dreigender. Als we net even zitten, wordt het wel erg donker. Als we net onze regenspullen preventief aangetrokken hebben, gaat het kort maar krachtig regenen en we zien ook hagelstenen op de grond liggen. Het duurt echter niet lang voordat het droog is en we weer wat kleding uit kunnen doen.
Door het glooiende landschap doen we nog de gehuchtjes Wollrode en Albshausen (tijd voor een appel) aan voordat we zicht krijgen op Körle. De laatste kilometers dalen we vrijwel alleen nog maar. In het centrum is het nog even zoeken naar de straat waar we vanochtend de auto hebben geparkeerd, maar ook dat lukt weer. Het was een mooie en gevarieerde wandeldag vandaag. We frissen ons op in het hotel en drinken wat bij Bier- und Weinlokal Ulenspiegel niet ver bij het hotel vandaan. De drank ik hier voor 21.00 uur goedkoper dan na 21.00 uur, best bijzonder. Het is einde middag, dus we zitten in de goedkope periode. Bianca ziet gebakken feta op het menu staan en zo’n hapje wil ze wel proberen. Het smaakt meer dan uitstekend! Veel beter dan het eten wat we daarna krijgen voorgeschoteld bij de Chinees. China-restaurant China Town nomineren we hierbij voor de slechtste Chinees ooit. Toen er bij binnenkomst geen andere gasten zaten, hadden we al conclusies moeten trekken, maar we zijn er toch gaan zitten. Het was op zijn zachtst gezegd niet best. Het feit dat we al blij waren dat we geen last van onze magen kregen, zegt al genoeg… Als je dan toch lekker wilt eten, ga dan naar Vietnamees restaurant Pho Vang in het centrum waar we de dag ervoor van een heerlijke lunch genoten. Een aanrader!