Etappedetails

Verslag

We gaan voor een week naar midden-Duitsland en hebben een huis gehuurd in Eisenach. Deze plaats wordt onze uitvalsbasis zodat we niet een week lang met een flinke rugzak op hoeven te wandelen. De etappes zijn beperkt qua lengte gehouden en beginnen en eindigen steeds bij een station tussen Melsungen, waar we de vorige keer geëindigd zijn, en Eisenach. Zaterdag 26 augustus gaan we na het ontbijt op pad. Geen haast, want we hoeven pas op zondag te wandelen. We lassen twee stops in, de eerste bij bakkerij Schollin in Dinslaken voor koffie en iets tegenvallend gebak en de tweede in Wolfhagen voor een stevige lunch bij Mey’s Imbiss. We mogen om 16.00 uur ons huis in en rond die tijd arriveren we ook in Eisenach. Het huis waar we zullen verblijven ligt aan de Hainweg, 5 minuten lopen van het centrum. Er is geen parkeerplaats bij het huis en we zoeken even waar we deze het beste kwijt kunnen zodat we onze spullen naar binnen kunnen brengen. De eigenaren, die er zelf ook wonen op de bovenverdieping, blijken een parkeerplaats voor hun gasten te huren, op 100 meter van het huis. Geen gedoe dus met zoeken naar een plekje, nog afgezien van het feit dat het betaald parkeren is in de straat.

Eisenach is bepaald geen vlakke stad en ons huis ligt op een heuvel, zoals zoveel huizen. En dan ben je bij het huis, dan moet je nog 15 meter omhoog via een pad door de tuin. Als we met wandelen onze kuitspieren al niet voldoende gaan trainen, dan doen we dat dus in Eisenach wel. Het is mooi weer en als we geïnstalleerd zijn en boodschappen hebben gehaald bij de Rewe, bekijken we alvast een stukje van het deels historische centrum en we belanden uiteindelijk bij Pizzeria Eiscafé Doce Vita op de Karlstrasse voor een drankje en een lekkere Italiaanse maaltijd. Na afloop drinken we nog een biertje bij de Brunnenkeller waar het bedienend personeel het allemaal niet zo goed overziet en in de hand heeft. Jammer, ze zitten op een mooie plek, maar ons zien ze er niet meer terug als we steeds zo lang moeten wachten.

Op zondagochtend staan we fris en fruitig op met veel zin om te gaan wandelen. Terwijl Rob broodjes regelt bij Backhaus Nahrstedt op de Querstrasse in het centrum (die zijn mooi om 7.00 uur open op zondag), zetten Bianca en Brigitte alles klaar voor het ontbijt en voor de rugzakken. De broodjes zijn wat zachter dan we in Duitsland gewend zijn, mogelijk ligt dat aan de streek waar we ons bevinden. Na het ontbijt vertrekken we iets voor achten richting Heinebach. Het is een klein uur rijden en op deze rustige, vroege zondagmorgen zijn we zonder problemen ruim op tijd voor de trein van Heinebach naar Melsungen. We kunnen in het dorp direct naast het station parkeren en op het laatste moment komt er zowaar nog één andere passagier aangereden op zijn fiets zodat we niet de enige opstappers zijn deze ochtend. De automaat in de trein doet het niet (je kunt in alle regionale treinen kaartjes kopen en vaak niet op het station), maar de conductrice geeft aan dat we gewoon bij haar kaartjes kunnen kopen. Handig!

De laatste keer dat we in Melsungen waren, was op 18 april van dit jaar, toen nog met de ouders van Rob erbij. Het was toen ook zondag dus we weten dat er een bakkerij/koffietent zit (Klabunde) waar we wat te drinken kunnen krijgen net voor de start. We beginnen de wandelweek goed, met koffie en gebak. De vorige keer was het slecht weer, nu is het prachtig zonnig weer en kunnen we e.e.a. buiten opeten voor we van start gaan. We zien al spandoeken hangen waarop aangegeven staat dat er dit weekend wijnfeest is in Melsungen. Het is niet echt een wijnregio hier, maar dat is voor Duitsers geen reden om geen wijnfeest te houden. Het is vandaag de laatste dag van het wijnfeest en het feestgedruis is nog niet gestart en duurt ook maar tot 14.00 uur. Het heeft dus ook geen zin om er voor terug te komen.

We wandelen eerst weer terug richting het station van Melsungen waarbij we al gelijk de rivier de Fulda kruisen. Die zullen we de komende dagen nog veel vaker gaan zien. We wandelen naar het zuiden van Melsungen en het stijgt gelijk al behoorlijk in de straten. Direct buiten de stad begint een stuk bos. De GPS geeft aan dat we een klein pad moeten volgen, maar het pad is nauwelijks zichtbaar, behoorlijk overwoekerd, drassig en vol met brandnetels. We ploeteren ons er doorheen, de vele naaktslakken ontwijkend. We belanden in Adelshausen voordat we een veel groter bosgebied ingaan. Er staat aangegeven dat we voor het Pelgrimspad een andere route moeten nemen, maar aangezien wij onze eigen route bedacht hebben, gokken we er maar op dat we wel door het bos naar het nog kleinere gehucht Heina kunnen komen. Het warme weer levert de nodige zweetdruppels op, zeker omdat het flink omhoog gaat. Gelukkig is het een goed en breed pad, dat scheelt. Vanaf Heina, waar we zelf een soepje maken, is het voor vandaag zo goed als gedaan met de bossen en ook met het stijgen en dalen. Onderweg veel kleurrijk (meestal roze) springzaad, wat Brigitte er leuk vindt om mee te spelen. Het schiet alle kanten op!

We komen in Altmorschen waar op zondag weinig horeca open is, met uitzondering van Ali’s Bistro & Cafe. We kunnen wel wat vocht gebruiken (morgen meer meenemen) en nuttigen allemaal twee glazen frisdrank voor 1,50 Euro per stuk. Voordat we aan glas 2 kunnen beginnen, moeten we eerst de glazen inleveren. Het lijkt er sterk op dat ze gewoon niet meer glazen hebben en dat dat dus nodig is. Bij het klooster Haydau heeft een politieke partij een bijeenkomst, waarbij er van alles te doen is voor kinderen. Dan is het nog ruim vijf kilometer naar Heinebach waarbij we steeds het treinspoor volgen. Het is een fietspad en we moeten regelmatig aan de kant voor de vele fietsers die er zijn op deze mooie zondag. Net voor Heinebach komen we naast een watertje (de Heinebacher See) nog een drukbezette horecagelegenheid tegen: de Alheimer Schlachtschiff, ook in de vorm van een schip. We kunnen lekker buiten zitten en ons tegoed doen aan een Erdinger Weissbier en eten er gezamenlijk een bratwurst. Zo kunnen we goed gehydrateerd en niet zo hongerig terug naar Eisenach. We frissen ons op, drinken nog wat in de tuin bij het huis en ’s avonds maken we gebruik van de meegebrachte Tefal-plaat om lekker te gourmetten. We hebben natuurlijk weer veel te veel in huis gehaald, dus morgen kunnen we wel vlees wat meenemen voor onderweg. Al met al een prima verlopen eerste wandeldag, zo willen we er meer!

Ons fraaie huis in Eisenach	Automaat kapot: kaartjes kopen bij de conductrice	Oeps, dit wijnfeest gaan we missen
Starten met gebak	Te vroeg voor een wijntje en een braadworst	Kleurrijke naaktslak
Wat heeft Rob nu weer voor een paadje bedacht?	Gaan we nog goed grote smurf?	Is de finish al in zicht?
Een selfie met zweetpareltjes	Vergezichten te over	Wat ogen ze nog fris!
Even twee glazen fris bij Ali	De eerste etappe is succesvol afgerond	Drie dik verdiende Erdingers