© OpenStreetMap contributors

Etappedetails

Verslag

Het door ons gehuurde huis is enorm. De eigenaren wonen boven ons, beneden ons is een schuur en kelder en ook onze verdieping is groot. We hebben zelfs een woonkamer en suite. Het voorste deel van de woonkamer gebruiken we zelfs helemaal niet. We zitten nog het meeste in de aparte keuken waar ook al weer twee opberghokken aan vast zitten. Lekker zoveel ruimte! Vandaag staat de etappe van Heinebach naar Bebra op het programma. Hetzelfde ritueel als gisteren voltrekt zich: Rob haalt broodjes, de dames doen de voorbereiding in huis en we parkeren onze auto bij het station van Bebra waar men druk aan het werk is rondom het station. Onze trein heeft wat vertraging maar het is mooi weer en we wachten geduldig. Als we iets later dan toch vanuit Heinebach kunnen vertrekken, zien we overal spinnenwebben door de dauw en de zon die erop schijnt. Fraaie kunstwerken zijn het zo nu en dan. Vandaag volgen we nog duidelijker de rivier de Fulda (die we direct al kruisen) met ook vandaag weer heel veel roze springzaad, dus Brigitte kan haar lol op. Binnen de kortste keren wandelen we in Niederellenbach. Als je niet oplet, ben je er al weer uit, zo klein is het. Er is iemand die ganzen houdt. Niet in hoeveelheden zoals met kippen, maar toch een aardig aantal. De weg naar het wat grotere Baumbach loopt weer langzaam richting de rivier. Er wordt blijkbaar aan het dorp gewerkt getuige het onderschrift “Dorferneuerung in Baumbach” bij binnenkomst van het plaatsje. We merken er niets van en om nou een heel dorp te vernieuwen, dat gaat wel erg ver. Overal zien we verkiezingsposters met vooral mannen er op. Meestal niet al te knappe mannen, aldus Brigitte en Bianca. Op 24 september zijn er landelijke verkiezingen, vandaar dat je er nu in Duitsland mee dood wordt gegooid.

Het is nogal een agrarisch gebied hier met vooral akkerbouw en minder veeteelt. We volgen de rivier, schampen het kleine dorpje Braach waar we een paar Nederlandse kampeerders zien en wandelen dan al snel het vrij langgerekte en vrij mooie Rotenburg an der Fulda. Er wonen hier 14.000 mensen, wat groot is ten opzichte van al die gehuchten in de buurt. Er is een plein met mooie gebouwen er omheen inclusief wat horeca. We drinken er wat bij Moritz en worden daarbij wel een beetje geplaagd door wespen, die wij vervolgens net zo hard weer terugplagen. Na de genomen rust kruisen we de Fulda weer eens waar we kunnen zien hoe hoog het water hier gestaan heeft in jaren van overstromingen. Goed dat we hier in januari 1995 niet liepen, want dan was het zwemmen geworden! We wandelen verder langs de plaatselijke camping waar we een cup-a-soup maken en tijdelijk ingehaald worden door een oude kwieke vrouw met rollator. Verder richting Lispenhausen, maar blijven daar net buiten. In de verte zien we de contouren van Bebra al, wat ongeveer net zo groot is als Rotenburg an der Fulda. Het is toch nog wel een stukje wandelen voordat we daadwerkelijk het stadje inwandelen en de eerste vakwerkhuizen zien in de buitenwijken. Het is even zoeken naar het centrum, maar opeens staan we er dan ook middenin. We drinken een Jacobinus Weizenbier bij het Bibercafé en eten er een wat ons betreft vrij mislukte Flammkuchen. Er komt een grote groep oudere dames zitten waarvan een deel een gewone kop koffie wil en een deel een cappuccino. De serveerster blijft vriendelijk en behulpzaam, maar er is voortdurend verwarring zowel bij het bestellen als bij het uitserveren. Ze weten het allemaal niet zo goed. Aan de overkant zit een bakker waar een Nederlands stel iets binnen aan het kopen is. De hond hebben ze buiten met de lijn vastgemaakt aan een stoel. Opeens gaat de hond er vandoor met de stoel achter hem aan. Allerlei stoelen vallen om en hij rent ook ons terras op waar allerlei stoelen omvallen. Als hij weer gestopt is, blijkt wonder boven wonder dat er nergens iets van de tafels is gevallen. Beschaamd komen de Nederlandse mensen de hond weer ophalen en de rust herstelt zich. Nog een klein stukje naar het station waar onze auto op ons staat te wachten. De onderdoorgang die we in de ochtend niet zagen, zien we nu wel en die gebruiken we dan ook. Nu de wandeling er vrijwel op zit, besluiten we de etappe van vandaag de “pannenkoekenetappe” te noemen, omdat hij, zeker voor Duitse begrippen, zeer vlak was. Ook weleens lekker!

Terug in Eisenach belanden we in het beroemde “Total verrückte Kartoffelhaus” op de Sophienstrasse. Daar hebben ze allemaal gerechten met aardappel erbij in allerlei vormen. We eten er heerlijk en ook de Müller-Thurgau witte wijn die we er drinken mag er zijn. We zoeken nog een leuke kroeg en belanden bij Augustiner Bräu. Dat blijkt geen succes, hoewel het donkere bier er prima smaakte. Er is namelijk verder zo goed als niemand. Ok, het is maandagavond, maar een beetje volk zou wel leuk zijn. We drinken thuis nog een laatste drankje voor we onze ogen sluiten. Het is tenslotte zo weer dinsdag, wandeldag nummer 3.

Een van onze twee woonkamers	We lopen Heinebach uit	Er zit blijkbaar nog veel dauw in de lucht
Nieuwsgierige en luidruchtige ganzen	Willkommen in Baumbach	Over een paar weken zijn er landelijke verkiezingen
Strobalen bij Baumbach	Mais, waar vind je het niet?	Rotenburg an der Fulda
En daar is dan die Fulda	Tijd voor cup-a-soup	Het lijkt wel een pruik
Het is niet ver meer naar Bebra	Brigitte en springzaad: gegarandeerd een smile	Vakwerkhuis met fleurige tuin in Bebra
Op reis naar het WK-Yahtzee?	Deze Jacobinus mag er we(i)zen	Terug op het station van Bebra