Etappe 33: Bebra – Hönebach

Weiden en bossen wat de klok slaat

Etappedetails

Etappenummer 33
Datum 29 augustus 2017
Provincie/Deelstaat Hessen
Land Duitsland
Startpunt Bebra
Eindpunt Hönebach
Afstand in kilometers 17,4
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters 176/325
Weer Maximum temperatuur: 23 graden

Windrichting en -kracht: ZZW, 1

Weertype: zonovergoten

Horeca onderweg, nabij route Voldoende horeca in het centrum van Bebra

Cafe und Backshop Wieland, Eisenacher Strasse 35, Ronshausen

Edeka supermarkt met bakkerij, Eisenacher Strasse 50-54, Ronshausen

Vervoer Auto op eindpunt bij het station van Hönebach gezet, daarna met de trein naar Bebra.

Verslag

Vandaag staat er een etappe op het programma van Bebra naar Hönebach en wederom is het prachtig zonnig weer. Buiten aan de koffie zien we in onze tuin al een eekhoorn, die ons te snel af is voor een foto. Elke dag hoeven we minder ver te reizen, want we komen steeds een stukje dichterbij Eisenach waar we verblijven. Hönebach is een dorpje met nog geen 1000 inwoners, maar ze hebben er wel een station waar je weer direct naast en gratis kunt parkeren. Dat hebben ze goed voor elkaar en vandaag zijn we de enige instappers richting Bebra. In de trein koopt Rob weer drie kaartjes en het is even zoeken, want het station heet officieel niet Hönebach, maar Wildeck Höneback. En de rit duurt al niet zo lang, dus al te lang zoeken kan niet. Het komt echter gewoon weer goed en weer mooi op tijd wandelen we vanuit het station van Bebra via een gebied met veel industrie en winkels die je buiten het centrum verwacht zoals keukenboeren, bouwmarkten en autoshowrooms. We gaan zuidoostwaarts richting Weiterode wat praktisch tegen Bebra aangebouwd zit. Hier ook veel borden voor de verkiezingen. Bij Weiterode splitst het spoor vanuit Bebra zich. Een spoor gaat naar het zuiden richting Bad Hersfeld en een spoor gaat naar het oosten richting Eisenach. Wij volgen uiteraard het spoor richting het oosten en net buiten Weiterode gaan we bij de Heiertal-Brücke onder het spoor door en we volgen een pad parallel aan het spoor. Maar niet voor lang, want er wacht ons rechts een heuvel. Geen megaheuvel, maar de top is wel 80 meter hoger dan waar we aan de klim beginnen. En het is al lekker warm geworden, dus de eerste zweetdruppels worden snel zichtbaar. Het uitzicht boven is de moeite waard. We kijken uit op Bebra en Weiterode in het westen en op Ronshausen, waar we nog zullen komen, in het oosten. Op de achtergrond nog veel meer bossen en heuvels.

We drinken en eten wat en vervolgen onze weg door akkerpaden (met steekvliegen waar we ons wat laat tegen wapenen met DEET) naar het nietige Fassdorf, ongeveer op een kilometer ten zuiden van Ronshausen. We komen veel koolzaad, zonnebloemen en grasland tegen en pakken nog een kleinere heuvel mee voordat we weer richting het spoor gaan met achter het spoor Ronshausen waar ruim 2000 mensen wonen. Daar moeten we iets te drinken kunnen krijgen denken we en jawel, we vinden er Café Wieland. Dat is een combinatie tussen een bakkerij, een snuisterijenwinkeltje en een postagentschap en ze blijken er ook limonade te verkopen. Lauw weliswaar en met prik terwijl we dat niet verwachten toen we o.a. appelsap bestelden, maar dat mag de pret niet drukken en ze hebben er ook nog een toilet waar we graag gebruik van maken. Café Wieland ligt, net als een groot deel van Ronshausen, langs de Eisenacher Strasse, een doorgaande route vanaf de snelweg A4 in de richting van Bebra. We houden oostwaarts aan en gaan weer via de buitenwijken langzaam richting het spoor. In Ronshausen heeft men een karakteristieke bouwstijl van de huizen. Aan de onderzijde hebben heel veel huizen ongeveer een meter vrij donkere, nogal glimmende stenen. Een soort geglazuurde en gekleurde bakstenen. Daarboven is het gewoon aangesmeerd steen, vrijwel altijd in het wit. Misschien hebben ze een welstandscommissie die goed in de gaten houdt of je je aan de regels houdt als je daar een huis bouwt. Wie zal het zeggen?

Gedurende de hele dag komen we regelmatig bordjes van de R15 tegen. Dit blijkt een fietspad te zijn in deze regio. Er zijn echter stukken fietspad waar wij met een normale fiets niet zouden willen rijden, hooguit met een mountainbike. Misschien staan er nog wat paden op de nominatie voor asfaltering of een ander type stevige en vlakke ondergrond. We volgen enige tijd een stuk bos direct naast het spoor. Voordeel is dat we wat in de schaduw lopen, wat niet zo erg is op deze vrij warme dag, nadeel is dat je zo niet zoveel ziet, op wat bomen na. Als we het spoor via een tunneltje onderdoor gaan, komen we weer op de Eisenacher Strasse. We moeten een paar honderd meter door de berm van deze weg waar je op dit stuk 100 km/uur mag rijden. Opletten dus, want er is ook vrij veel vrachtverkeer. Nog een stuk langs de rand van een bos en dan zien we de snelweg A4 opdoemen. Aan de andere kant van deze snelweg ligt Hönebach, onze bestemming voor vandaag. Via een tunnel gaan we onder de A4 door en aan het begin van Hönebach eten we onze cup-a-soupjes op en drinken we nog iets. Er zou nog een dorpskroeg moeten zitten, maar dat blijkt later meer een soort dorpshuis te zijn en uiteraard (nog) niet open. De auto staat geduldig op ons te wachten bij het station en voor we het weten zijn we weer in Eisenach bij ons huis. Onderweg zien we hoe een groot hert uit de berm wordt getakeld om afgevoerd te gaan worden. Die heeft waarschijnlijk niet goed opgelet bij het oversteken. Het is een flinke jongen, je zal hem op je motorkap krijgen terwijl je op de snelweg rijdt…

We drinken een biertje in de tuin, frissen ons op en wandelen naar en door het centrum. Brigitte scoort een pin en een geurtje, Rob slaat gelijk drie geurtjes in zodat hij weer even vooruit kan. Bianca zoekt vergeefs naar mooie zwarte laarzen, het is het seizoen er nog niet voor blijkbaar. We kwamen eerder al een paar keer met de auto ergens langs waar een bordje Biergarten stond. Dat spreekt ons aan en we vinden deze bij Gasthauf am Storchemturm. Het is er echter niet bepaald druk en het begint wat frisser te worden dus we verkassen naar Grieks restaurant Delphi. Het is een drukke, maar gezellige plek waar we beschut buiten kunnen eten. De ober is gezellig, de wijn prima en het eten smaakt lekker. Een goede keuze wat ons betreft. Af en toe komt er een enorme rookwolk langs zetten. Naast ons zit een jongen vol tattoos en piercings aan zijn e-sigaret te lurken en daar komen joekels van wolken uit. Het is vooral waterdamp en het ruikt wat zoetig. Je ziet in Duitsland veel meer elektronische sigaretten dan in Nederland, het is daar meer ingeburgerd waarschijnlijk. We sluiten de dag af bij ons eigen huis met koffie met een borrel.

 

We worden welkom geheten bij de Heiertal-Brücke (1992) bij Bebra

We worden welkom geheten bij de Heiertal-Brücke (1992) bij Bebra

We volgen een aardig stuk van de Waldhessen Radwanderweg R15

We volgen een aardig stuk van de Waldhessen Radwanderweg R15

Even stevig heuvelop tussen Weiterode en Fassdorf

Even stevig heuvelop tussen Weiterode en Fassdorf

Het uitzicht doet de klim snel vergeten

Het uitzicht doet de klim snel vergeten

Weiden en bossen wat de klok slaat

Weiden en bossen wat de klok slaat

Wat een schatjes (oh, we zijn het zelf...)

Wat een schatjes (oh, we zijn het zelf…)

Thumbs up

Thumbs up

Koolzaad te over

Koolzaad te over

Landschap voor Vincent van Gogh

Landschap voor Vincent van Gogh

Nu juist oogsten, of al te laat?

Nu juist oogsten, of al te laat?

Sprong over onzichtbare greppel

Sprong over onzichtbare greppel

Ronshausen

Ronshausen

De lijfspreuk van de vrijwillige brandweer

De lijfspreuk van de vrijwillige brandweer

Een lauw drankje bij Café Wieland

Een lauw drankje bij Café Wieland

Vanuit de tijd van de mijnen?

Vanuit de tijd van de mijnen?

Karakteristieke onderkant van de huizen in Ronshausen

Karakteristieke onderkant van de huizen in Ronshausen

Lekker open

Lekker open

Even een paar honderd meter langs een vrij drukke weg waar men 100 rijden mag

Even een paar honderd meter langs een vrij drukke weg waar men 100 rijden mag

Na de tunnel onder de snelweg A4 door is het einde van de dag nabij

Na de tunnel onder de snelweg A4 door is het einde van de dag nabij

Een Hefeweizen in onze achtertuin in Eisenach bij gebrek aan horeca in Hönebach

Een Hefeweizen in onze achtertuin in Eisenach bij gebrek aan horeca in Hönebach

Onze iPhones zeggen allemaal wat anders aan het einde van de wandeldag

Onze iPhones zeggen allemaal wat anders aan het einde van de wandeldag

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.