Etappedetails
Etappenummer | 38 |
Datum | 10 december 2017 |
Provincie/Deelstaat | Thüringen |
Land | Duitsland |
Startpunt | Ruhla |
Eindpunt | Trusetal |
Afstand in kilometers | 17,2 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 243/752 |
Weer | Maximum temperatuur: -3 graden
Windrichting en -kracht: ONO, 4 Weertype: Bewolkt met vooral aan het einde flink wind en sneeuw |
Horeca onderweg, nabij route | Gasthaus Waldschänke Dreiherrnstein, Dreiherrnstein, 98599 Brotterode
Café & Pension Carmen, Rosenthal 2, 98596 Trusetal |
Vervoer | Vanuit Ruhla ’s morgens wandelend vertrokken, de volgende dag vanuit Trusetal met bus, bus en tram terug naar Gotha waar onze auto nog stond en we nog twee dagen blijven. |
Verslag
Als je gewandeld hebt, slaap je natuurlijk prima en dat was ook nu het geval. Weer uitgerust zitten we om 7.30 uur aan het ontbijt. Er is ruim voldoende: warme broodjes, beleg, kwark, fruit en zelfs negerzoenen (waar we op dat tijdstip niet zo’n behoefte aan hebben). We krijgen ook zakjes en mogen meenemen wat we willen. Vandaag komen we in hoger gelegen gebied, we zijn benieuwd hoeveel sneeuw er ligt. Gisteren viel het allemaal nogal mee. De eerste 5 kilometer stijgen we vooral in een prachtig landschap met een hoop sneeuw en kerstbomen. Er ligt duidelijk meer sneeuw dan gisteren. Je zakt vrij ver weg in de sneeuw en dat maakt het wandelen zwaar. Soms zit er een klein laagje ijs en een plas onder, dan zit je als je niet op let opeens met je schoen in het water of in de modder. We lopen weer in de buurt van de Rennsteig en kruisen hem ook, maar er op lopen we vandaag vrijwel niet. Bij een overdekte, maar open hut maken we thee en eten we onze krentenbollen maar eens op. Dat scheelt weer wat gewicht op de rug. Niet lang daarna zien we de eerste langlaufers, toch een teken dat er aardig wat sneeuw ligt. Op de meeste plekken zijn we dan ook de enige wandelaars. Het gaat allemaal niet zo snel als je bij iedere stap een stukje wegzakt in de sneeuw. Brigitte probeert gebruik te maken van de voetstappen van Rob en Bianca, maar die staan te ver uit elkaar voor haar. Bij Waldschänke Dreiherrnstein, na zo’n 6 kilometer en op 740 meter hoogte kunnen we ons opwarmen en we nuttigen een glas thee en een kop wildsoep die een beetje tegenvalt. Het is gewoon een bouillon met wat omeletreepjes. Een mooie gelegenheid om ook gelijk gebruik te maken van het toilet en een beetje uit te rusten. Er zitten een paar oude mannetjes met hond en verder komen er zo nu en dan een paar langlaufers binnen om wat te nuttigen.
Na een half uur wordt het tijd om weer verder te gaan. Het blijft prachtig landschap, maar je moet blijven opletten waar je stapt. Bianca stapt in een wak onder de sneeuw en haalt een natte schoen. Onderweg komen we nog meer langlaufers tegen. Op deze hoogte ligt veel sneeuw, dan maakt het zwaar, zeker voor de dames. Rob gaat het allemaal wat gemakkelijker af. We eten een broodje in het bos. Het water wat we bij ons hebben, is bevroren. Het is dan ook een graad of 3 onder nul overdag. In onze ice tea zit gelukkig geen ijs, dus we kunnen toch wat drinken. De laatste zeven kilometer sneeuwt het en dat helpt niet voor het zicht. Het is glad ook op veel plekken, oppassen geblazen bij iedere stap. Brigitte glijdt onderuit, de schade lijkt mee te vallen. De laatste kilometers dalen we vooral. Dat lijkt makkelijker, maar nu het sneeuwt en overal glad is, blijft het zwaar en link. We komen langs Brotterode en dan is het nog maar een paar kilometer tot aan Trusetal. Als we het dorp inlopen, wandelen we langs restaurant Casino. We hopen hier iets te drinken te kunnen krijgen, maar het is nog dicht. Er staat bij de voordeur dat je er momenteel niet kunt eten, daar kunnen we vanavond dan ook niet terecht. We lopen door en op zo’n 250 meter van het door ons gereserveerde Ferienhaus kunnen we terecht bij Café & Pension Carmen. De warme thee en daarna de weizenbier en rosé smaken ons goed. We hebben het zeer verdiend vinden we, na ruim 17 kilometer bikkelen door de sneeuw. Brigitte zit bij T-Mobile en heeft weer eens wel internet op haar telefoon, terwijl Rob en Bianca met hun Telfort-bundel niks met hun databundel kunnen. Brigitte creëert een hotspot en zo liften de anderen toch mee met haar.
Tijd om ons te melden bij Ferienhaus Am Radweg. De sleutel zit in de deur en de haard brandt, heerlijk! Het is een heel mooi, nieuw en modern huis. Het is zondag en we hebben niets in huis. Er schijnt verderop een restaurant te zitten (Gaststätte Felsenkeller) en daar zetten we ons geld op. Het restaurant is gelukkig open. Er zit één stamgast die ruim voldoende bier op heeft en verder is er alleen een oude vrouw die de boel runt bij afwezigheid van haar kinderen. Ze staat er alleen voor, maar ze is wel wat gewend en we zijn de enige gasten vanavond die komen eten dus het komt wel goed. Ze maakt drie prima maaltijden en schenkt ons drankjes in. Ze is wel licht teleurgesteld als we gebakken aardappels willen en niet haar specialiteit van het huis: knödel. Later vraagt ze of we dan frietjes willen i.p.v. gebakken aardappels, dat lijkt ons geen probleem. Lekker knus hier, we genieten ervan.
Weer in onze vakantiewoning gooien we nog een blok op de haard. We hebben ons wandelplan voor deze week omgegooid. Maandag zouden we verder lopen van Trusetal naar Tambach-Dietharz, maar op die route ligt nog meer sneeuw en datzelfde geldt voor de routes die we laten deze week willen wandelen. Op sommige plekken ligt er tot een halve meter sneeuw, dat is niet te doen. We gaan eerst morgen (maandag) terug naar Gotha, waar we eigenlijk pas dinsdag weer terug zou keren voor een pauzedag. Daar maken we nu dus twee pauzedagen van, dan kijken we in Gotha wel naar het programma voor de rest van deze week. We zoeken zoals zo vaak als we gewandeld hebben op tijd ons bed op.
De volgende ochtend wandelen we naar de bakker, maar die is om 8.00 uur nog niet open. Dat zijn we niet gewend in Duitsland, waar veel bakkers al om 7.00 uur open zijn. Dan maar niet ontbijten in ons huis. We moeten zo’n 2 kilometer wandelen naar de bushalte in het centrum van Trusetal en op de weg daar naartoe komen we langs de Netto-supermarkt waar ook een bakkerij in zit. Daar regelen we wat broodjes die we bij de bushalte beleggen met Smac, vis en leverpastei. We nemen de bus naar Brotterode. Daar stappen we over op de bus naar Tabarz en tot slot is er de tram naar Gotha waar we ons al vroeg weer melden bij het hotel waar we vrijdagavond ook sliepen. Ondanks het nog vroege tijdstip, kunnen we onze kamer al in, fijn! Het is dezelfde kamer als de vorige keer, we voelen ons dus al snel weer helemaal thuis. Tijd om plannen te maken en Gotha nog beter te leren kennen.