Etappedetails
Etappenummer | 40 |
Datum | 15 september 2018 |
Provincie/Deelstaat | Thüringen |
Land | Duitsland |
Startpunt | Trusetal |
Eindpunt | Wasungen |
Afstand in kilometers | 19,7 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 255/311 |
Weer | Maximumtemperatuur: 15 graden
Weertype: Vrij zonnig, droog |
Horeca onderweg, nabij route | In Fambach zit een bakker, in Schwallungen enkele Gasthausen. Ook in het centrum van Wasungen is het een en ander te vinden. |
Vervoer | Met de auto vanuit Meiningen naar Wasungen, met de trein naar Wernshausen, met de taxi door naar startpunt in Trusetal |
Verslag
We hebben op vrijdag een probleemloze autoreis gehad (met een lekkere en goedgevulde goulashsoep in Bad Hersfeld) naar Meiningen, onze uitvalsbasis de komende dagen. We hebben een mooi huisje gehuurd “Pension an der Werra” van een stel dat in een ander huis ervoor woont, maar de komende dagen niet of nauwelijks thuis zal zijn. De mannelijke helft van het stel, Enrico, heeft in april nog meegedaan aan de race om het burgemeesterschap van Meiningen, zo lezen we later. Hij is het niet geworden, bij lange na niet. Niet ver van ons huisje zit de Braustüberl. Alles is er gereserveerd voor eters, maar voor die tijd kunnen wij nog wel een drankje krijgen bij een gereserveerde tafel. Op vrijdag hebben we al boodschappen gedaan bij een niet al te fraaie Nettorama, alleen vers brood ontbreekt nog. Gelukkig gaan de meeste bakkers in Duitsland op tijd open en Rob staat om 7:00 uur voor de deur als de bakker open gaat. Het is een inpandige bakker, behorend bij de Tegut-supermarkt, vlakbij ons huisje. We smeren onze broodje en eten een gekookt eitje en wat yoghurt voor we de auto pakken naar Wasungen. Daar eindigen we onze wandeling van vandaag en dus parkeren we onze auto pal naast het behoorlijk vervallen stationnetje. Het enige moderne aan het station is de kaartjesautomaat. Je kunt echter ook in de trein nog een kaartje kopen, maar in dit geval is dat niet nodig. We gaan naar Wernshausen en dat duurt slechts 7 minuten waarbij de trein ook nog stopt in Schwallungen. In die 7 minuten kunnen we mooi nog even gebruik maken van het toilet, zo kunnen we straks rustig van start met de wandeling. Het is best druk in de trein en dat hadden we niet verwacht op zaterdagochtend.
Bij aankomst is Wernshausen, waarvan het station groter is dan door ons verwacht, staat er een grote taxibus op ons te wachten. Rob had dat via de mail geregeld en dan hoop je toch maar dat ze woord houden en dat deed het taxibedrijf. We willen namelijk starten waar we de vorige keer geëindigd zijn en dat is niet in Wernshausen, maar in Trusetal bij een vakantiewoning. Nog geen kwartier later staan we op ons beginpunt. Het is prima weer, wat wolken en het wordt zo’n 15 graden vandaag. Als we een goed gps-signaal hebben, gaan we op pad. Het is een agrarische omgeving met daaromheen vrij veel bos. We volgen in eerste instantie het riviertje de Truse in zuidwestelijke richting langs gehuchten als Wahles, Winne Siedlung, Winne en Oelmühle voordat we in Fambach aankomen. Veel appelbomen ook en de appels zijn rijp en dus liggen overal appels op de grond omdat niemand ze plukt. Soms zijn de appels groen, dan weer fel rood en in alle maten. Je hoeft niet om te komen van de honger tijdens deze wandeling, maar wij hebben voldoende bij ons dus laten we de rijpe appels lekker hangen.
Het is geen zware etappe en dat is wel prettig op dag 1. Zo kunnen we lekker inwandelen. Niet teveel klimmen en dalen en gemiddeld genomen gaan we zelfs iets naar beneden. Rond 10 uur is het warm genoeg om de truitjes uit te doen. Alleen Bianca houdt haar truitje nog even aan, zo kennen we haar ook! In Fambach klinkt muziek. Het is deze dagen kermis in het dorp en leden van de kermisvereniging spelen wat muziek voor iemands huis. Het belooft een gezellig weekend te worden in het dorp, waar wij helaas niet veel van mee zullen krijgen. We hadden gedacht wel een kop koffie te kunnen krijgen bij een bakkerij in het dorp. Als we vragen of we koffie kunnen krijgen, geeft de bediende aan dat ze om 11:00 uur dicht gaat en dat koffie er niet meer in zit. Het is 10:35 uur…. Waarschijnlijk heeft ze net alvast de koffieautomaat helemaal schoon gemaakt omdat ze geen koffieklanten meer verwachtte en heeft ze weinig zin dit opnieuw te doen. Nou ja, we brouwen gewoon onze eigen koffie (en chocolademelk) op een bankje in het dorp. Tijd ook om de pijpen van de afritsbroeken te halen, daarvoor is het inmiddels warm en zonnig genoeg. Wat oude mannetjes groeten ons vriendelijk en wensen ons nog veel wandelplezier toe, waarvoor dank.
We zien niet veel dieren vandaag. Hier en daar een roofvogel en we zien wat zwijntjes, maar die lopen niet in het wild. We kruisen de B19 en gaan door naar Niederschmalkalden, een paar kilometer ten zuiden van Fambach. We zien een horecagelegenheid en denken daar wat te gaan drinken, maar er is een besloten feest bezig. De wc is wel open, dus dan maken we daar maar gebruik van nu we er toch zijn. We wandelen nog langs was (lege) maïsvelden en belanden in Schwallungen. We besluiten het Werratal-fietspad naar Wasungen te volgen en niet ons originele plan via het bos. Dit is beduidend vlakker en dat spreekt met name de dames aan. Het fietspad volgt, zoals de naam al doet vermoeden, de rivier de Werra en ook de spoorlijn die hier loopt. Het is geen mooi wandelpad, je loopt langs een wat grotere weg. Gelukkig is er nauwelijks verkeer en hoef je niet voortdurend op te letten. Om 13:45 uur staan we weer op het stationnetje van Wasungen waar we vanochtend vroeg al waren. Etappe 1 is succesvol verlopen, hopelijk gaat het de komende week elke etappe zo voorspoedig!
We halen wat nieuwe boodschappen, want op zondag zijn de winkels hier niet open. Vanavond is er een concert van Wincent Weiss, een op dit moment redelijk bekende zanger in Duitsland. De plaatselijke audi-dealer Ehrhardt wilde zijn opening groots vieren en haalde de zanger naar Meiningen. We zien in de middag al de eerste concertgangers voor de deur zitten. Uiteindelijk blijken er 4000 bezoekers geweest te zijn bij het concert. We nemen een lekkere douche en draaien een wasje. We wandelen de stad in (nog wat extra meters om het af te leren) en komen uit bij de Ratsstube van Meiningen uit. We nemen er een verdiend biertje en wijntje op het terras, maar kunnen er helaas niet terecht om te eten. Het is er erg klein en daardoor ook snel vol. We belanden bij Ristorante Toscana en genieten van champignonsoep, pizza, cannelloni en een combinatie van 3 pasta’s. Het smaakt allemaal erg goed. We gaan vroeg slapen en merken nauwelijks iets van het concert van Wincent Weiss wat nog volop bezig is en het vuurwerk wat daar op volgt.