Etappedetails
Etappenummer | 42 |
Datum | 17 september 2018 |
Provincie/Deelstaat | Thüringen |
Land | Duitsland |
Startpunt | Obermaßfeld-Grimmenthal |
Eindpunt | Themar |
Afstand in kilometers | 15,7 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 301/359 |
Weer | Maximumtemperatuur: 25 graden
Weertype: Zonnig en droog |
Horeca onderweg, nabij route | In Themar is voldoende horeca en ook een vrij grote supermarkt (Tegut) |
Vervoer | Met de auto vanuit Meiningen naar Themar, met de trein naar Obermaßfeld-Grimmenthal |
Verslag
Zon, zon en nog eens zon vandaag op het menu. We mogen niet klagen deze week, integendeel! Het wordt een relatief korte etappe van nog geen 16 kilometer. Dat is wel fijn op zo’n warme dag (25 graden). We rijden naar Themar en zoeken een parkeerplaats in de buurt van het station. Er is een groot parkeerterrein bij de Tegut-supermarkt, maar het is wat onduidelijk of we daar wel de hele dag mogen staan. Je wilt ook niet tegen een bon aanlopen als dat gemakkelijk te voorkomen is. De dames regelen vast de treinkaartjes terwijl Rob de auto net iets verder weg zet, daar waar parkeren zeker geen probleem is. Via een stop in Vachdorf zijn we in 12 minuten weer op station Obermaßfeld-Grimmenthal waar we gistermiddag eindigden.
Na minder dan een kilometer wandelen we het eerste dorpje binnen: Einhausen. Hoewel de naam anders doet vermoeden, wonen hier toch nog ruim 400 mensen. In de verte doemt de A71 al op, daar moeten we onderdoor en er loopt een prima pad heen. Er staat echter een hek en daarachter zit een terrein van een bedrijf zo lijkt het. Het is verboden terrein zegt een bord, maar we kunnen het terrein wel op. Toch maar proberen, want omlopen gaat een hoop tijd en meters kosten is op de kaart te zien. Uiteindelijk kunnen we er gewoon door. Het is een troosteloos terrein wat niet meer in bedrijf lijkt te zijn. We zien balen met zwarte lappen liggen, we weten niet zo goed wat het precies is, maar zijn blij dat we niet om hoeven te lopen. We lopen een tijd lang over de Werratal-radweg parallel aan het spoor, het fietspad waar we al vaker op liepen deze dagen. Niet zo gek, we lopen ook steeds in het dal in de buurt van de rivier de Werra.
We wandelen even door Belrieth, een gehucht nog net iets kleiner dan Einhausen. Het is een open landschap met links steeds het spoor en bos er achter en rechts de rivier met bos er achter. Onze truitjes hadden we al snel uitgedaan en als we niet veel later in Vachdorf even gaan zitten voor koffie en een broodje, wordt het ook tijd om onze pijpen er af te ritsen. Het landschap blijft hetzelfde tot aan Leutersdorf (ja, nog wat kleiner dan de gehuchten die we al zagen) en Henfstadt is al niet veel groter met 360 inwoners. Zo tussen Belrieth en Henfstadt zie je overal borden met informatie over planeten, best leerzaam. We zien hoe de maïs geoogst wordt. Geen kolf blijft heel, dus dit is geen maïs voor op de barbecue. We hoeven er dan ook niet een mee te nemen voor vanmiddag voor op onze eigen barbecue. In Henfstadt staat een bord waarop je kunt zien wanneer je brood, vlees en “landwaren” in het dorp kunt krijgen. Vandaag is het maandag en zul je je spullen ergens anders moeten gaan halen.
Weer op het pad buiten het dorp, steekt er opeens een slangetje over op ons pad. We kunnen nog net een wat onscherpe foto maken voor hij weer in het gras verdwijnt. Het lijkt een vrij onschuldige en nog jonge slang denken (en hopen we) na wat onderzoek op internet. Als iemand de slang herkent, dan horen we het graag. Net voor twaalf uur zijn we in Themar en net na twaalf uur zijn we weer bij onze auto. Tijd genoeg dus voor een lekkere barbecue vanmiddag. We kopen de nodige spullen voor de barbecue en Rob ziet zijn kans schoon voor een middagdutje en waarom ook niet. In de tussentijd kijken Brigitte en Bianca een film via Netflix, de techniek staat voor niets in 2018. Na een heerlijke barbecue maken we het niet laat vandaag, net zoals de meeste andere dagen. Vroeg op, een flink stuk wandelen en wat biertjes maken dat je ’s avonds op tijd onder de wol ligt.