Etappedetails

Verslag

Maandag is Bianca in haar vinger geprikt door een wesp. In eerste instantie leek dat geen reactie te geven, dus de ring die om haar vinger zat, heeft ze laten zitten. Inmiddels is het donderdag en is de vinger flink gezwollen en kan de ring er niet meer af. Bijzonder onhandig, want het jeukt nogal. Hopelijk wordt de vinger snel weer dunner. Als Rob de deur uit gaat om broodjes te halen bij de bakker en de deur open laat staan, ziet de huiskat zijn kans schoon en hij glipt naar binnen. Het duurt even voor Brigitte en Bianca hem weer de deur uit weten te lokken.

Coburg ligt in de regio Oberfranken in deelstaat Beieren en het is verkiezingstijd in Beieren (op 14 oktober 2018 zijn hier verkiezingen). We zien onderweg in bos 205 van Coburg naar Eisfeld dan ook heel veel borden met hoofden van lijsttrekkers, niet allemaal moeders mooiste zo constateren wij. Mooie loze kreten ook op de posters zoals “Zukunft im Kopf, Bayern im Herz”, daar kun je wat mee bij het maken van je keuze. Vanaf Eisfeld nemen we de trein naar Veilsdorf, dat nog net in Thüringen ligt. Vandaag lopen we dus vanuit deelstaat Thüringen de deelstaat Bayern in, de laatste deelstaat die we in Duitsland aan zullen doen voordat we het land gaan verlaten (over een paar jaar waarschijnlijk…).

Om 8:45 uur kunnen we van start. Na een paar honderd meter volgt een brug over de Werra en staan we al in Schackendorf wat tegenwoordig een wijk is van Veilsdorf. We volgen de B89 rechts van de rivier de Werra en lopen zo linea recta naar Harras, het laatste stukje is wel even wat serieus stijgwerk. In Harras zijn we net met de trein al even gestopt toen we vanuit Eisfeld naar Veilsdorf gingen. Harras valt ook onder de gemeente Eisfeld. Inmiddels heeft Bianca haar jasje al uitgetrokken, uitzonderlijk vroeg voor haar doen. Dat geeft wel aan dat het een echt warme dag wordt en nu al een beetje is. Gelukkig is er wel wat bewolking, dat houdt de zon nog een beetje tegen. Daarna een enorm akkerlandschap met rustige asfaltweggetjes daartussendoor waar wij op lopen. Het is droog, overal om ons heen zien we grote stofwolken daar waar boeren op het land bezig zijn. Soms zijn ze nog aan het oogsten, soms zijn ze al aan het ploegen. Het is een mooie plek om even wat te experimenteren met de panoramafunctie van het fototoestel op onze iPhone. Als je een panoramafoto maakt en ondertussen loop je naar een andere plek die nog op de foto moet komen, dan kom je er gewoon twee keer (of nog vaker zo je wilt) op.

Net voor het boerengehucht Ahlstadt wandelen we Beieren in. Het staat niet echt aangegeven, maar de GPS is onverbiddelijk. Tijd voor een eigengemaakte chocolademelk in Ahlstadt, want er staat een mooi bankje en we zijn er aan toe. Na Ahlstadt vervolgen we zuidoostelijk onze route richting het volgende gehucht: Ottowind. De weg is hier niet meer zo smal en er is wat meer verkeer. We komen dan ook langzaam dichterbij Coburg, de grote stad in deze regio en daarvoor ligt ook nog een wat serieuzer dorp met bijna 4000 inwoners: Meeder. Daar, op een bankje met naast ons een insectenhotel, bedekken we onze broodjes met haring in peper-crèmesaus uit een blikje. Dat is smikkelen! Als we Meeder weer uitlopen en nog een kilometer of 10 moeten, kunnen we de veste van Coburg al zien. Vandaag dichten we het “gat” wat in december 2017 is ontstaan toen we vanwege de grote hoeveelheid sneeuw niet in en bij het Thüringerwald meer konden wandelen en we bij Coburg verder zijn gegaan. We zien een Ameisenhügel en het duurt even voor we doorhebben dat het hier om een mierennest gaat. Iemand of een instantie beschermt graag mieren en je kunt een nog niet ontdekt mierennest aanmelden zodat deze ook beschermd wordt.

Na nog enkele onbeduidende gehuchten zoals Sulzdorf (10 huizen, dan houdt het echt op, het valt onder Meeder) en Glend (misschien wel 25 huizen, valt onder Coburg) komen we langs Vogelfreistätte Glender Wiesen, maar als wij er lopen zien we meer informatieborden dan vogels. Dan wandelen we al de buitenwijken van Coburg binnen en na nog een paar kilometer wandelen staan we nog voor 15:00 uur bij het station van Coburg waarvandaan we vanochtend vertrokken. Niet veel later zitten we in de achtertuin van ons tijdelijke huis aan een koud biertje. Gisteren hebben we een grote Biergarten ontdekt waar het gezellig was en daar gaan we vanmiddag ook weer heen. Met dit weer zit het er net als gistermiddag helemaal vol, maar we vinden ook nu weer een plek om te zitten. Daarna volgt nog een bezoek aan restaurant Heimat waar de varkensmedaillons en de pulled pork ons goed smaken. Nog één wandeldag te gaan en wel morgen.

We laten Veilsdorf voor wat het is	Herfsttinten	Waarschijnlijk nog een toren uit de tijd van het ijzeren gordijn
Even grappen uithalen met de Panorama-functie	Gaan we nog goed en is het nog ver?	Rupsje nooitgenoeg?
Lekker voor onderweg op een broodje	De zomer is voorbij, de akkers zijn leeg	Beschermd mierennest
De dames maken gebruik van een Dixi, Rob bewaakt de tassen	Zien we er goed uit, of niet?!	Coburg verwelkomt ons
Gefeliciteerd, we hebben het “gat” dichtgelopen	In de tuin van ons verblijf in Coburg	Bianca test Oktoberfest-outfit