Etappedetails

Verslag

Het is zondag en de meeste winkels, maar ook bakkers zijn dicht. We ontbijten eerst in ons appartement met crackers en toetjes en rijden vervolgens eerst naar een bakkerij in het plaatsje Bindlach, een paar kilometer ten zuiden van Ramsenthal waar we onze auto bij het station zullen parkeren. In Bindlach moet volgens Google Maps een bakker open zijn en daar vertrouwen we dan maar op. We staan eerst bij nummer 17 en zien daar helemaal geen bakkerij. Dat blijkt ook niet zo gek, want we moeten bij nummer 7 zijn. Desondanks halen we keurig de trein van 7.44 uur. Bianca koopt de treinkaartjes bij een automaat en betaalt met een briefje van 50 Euro. Ze krijgt zoveel 2 Euro-munten terug dat het klinkt alsof ze de jackpot heeft gewonnen. Het is slechts 24 minuten met de trein naar Kulmbach, ons eindpunt van gisteren en dus beginpunt van vandaag.

Het centrum van Kulmbach (25.000 inwoners) is niet onaardig en hier en daar is er best wat hoogteverschil. Goed voor de kuiten en ook goed voor de uitzichten. Onderweg zien we al snel 6 reeën, dat blijft toch mooi om te zien! Na 3 kilometer zien we in Weiher, een wijk in het zuidoosten van Kulmbach, Kreuzer’s Bäckeria opdoemen. Het is een prachtige zaak waar het gezellig druk is. We kunnen hier allerlei lekkere dingen krijgen en we kiezen voor koffie met gebak. Bianca heeft wel zin in een pizzapunt, maar helaas kan dat pas vanaf 11 uur. Als we doorlopen zien we dat overal op straat plastic emmers staan met oude kleding en schoenen. Die moeten nog worden opgehaald. Toch raar dat dit op zondag buiten staat bij iedereen.

We volgen enige tijd zo ongeveer de B85, een provinciale weg die zuidoostelijk loopt tot aan Bayreuth. En laat het zuidoosten nou precies de goede richting op zijn naar Athene! We wandelen tussen de plaatsjes Herlas en Forstlahm door en we zien een bosgebied wat we echter letterlijk links laten liggen. Onder het toeziend oog van wat koeien eten we een broodje, we tikken een eitje en we drinken er wat thee of bouillon bij. Zo krijgen we weer nieuwe energie voordat we weer een “puist” aanvallen. Het is vandaag kouder dan gisteren en er is meer bewolking. Bianca houdt niet voor niets de hele dag haar muts en zonnebril op. We zien nog 1 ree en een paar hazen. Hier en daar lopen we op de Markgrafenweg. Dit is een uitgezette wandelroute van bijna 28 kilometer van Kulmbach naar Bayreuth dat deels loopt op terrein wat vroeger van de Markgraaf (= Markies) was. De route is herkenbaar een aan een blauwe streep op een wit bordje. Rond 12 uur arriveren we in Waldau en daar kunnen we lunchen bij Cafe Fuchs. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Het wordt o.a. Rehbraten, Leberknödelsuppe en Krenfleisch Klöße (rundvlees met een scherpe saus o.b.v. rettich).

De laatste kilometers tot aan Ramsenthal zit het liedje van Kabouter Plop in ons hoofd. We komen eerst nog langs een klein meertje, de Harsdorfer Weiher. We kruisen het spoor en komen dan in Harsdorf, waar het meer zijn naam aan te danken heeft. Harsdorf heeft zo’n 1000 inwoners en het spoor loopt langs de rand van het dorpje. Iets verder zien we aan de overkant van het spoor het nog half zo kleine gehucht Sandreuth liggen en voor we het weten zijn we weer bij onze auto bij station Ramsenthal.

We rijden naar ons vakantiehuis en relaxen de rest van de middag. We kijken film, we lezen wat en we puzzelen. We hebben toch pas om 19 uur gereserveerd in restaurant Schlossbräu am See. En dat blijkt het wachten meer dan waard, want het eten is er uitstekend. Denk aan flinke schnitzels en malse varkensmedaillons. Daarna lopen het kleine, maar steile stukje naar ons huisje terug. Met een voldaan gevoel stappen we ons bed in om te rusten voor de volgende dag.

Foto’s

Heel veel tweetjes terug	Het zouden broers kunnen zijn	In het centrum van Kulmbach
Hier werden vroeger houten tonnen gemaakt	Plassenburg torent boven Kulmbach uit	Dorp in zicht
Na 3 kilometer jezelf al verwennen!	Kijken wie de beste foto maakt	Leuchau op zijn Paasbest
Angsthaas	Die doet het niet meer	Wat een avonturier
Met een knoedel erbij	Na gedane arbeid, is het goed eten	Een tafel vol lekkers