Etappedetails

Verslag

We zijn allemaal erg vroeg wakker, zo rond vijf uur. De meeste spullen zijn al ingepakt dus we kunnen rustig aan doen deze ochtend. Angèle gaat vandaag huiswaarts, er moet tenslotte weer gewerkt worden. Ze neemt het overgebleven hapje van gisteren mee. Samen met wat komkommer en een broodje komt het wel goed. Ook vandaag maakt Rob heerlijke eitjes met de eierkoker van het huis, echt een handig ding! Terwijl de dames de auto inruimen, wat best soepel gaat, haalt Rob broodjes bij de bakker.

Na het ontbijt rijden we naar Bayreuth. Hier start de treinreis van Angèle richting Harderwijk. Om 8:00 staat ze al op het station en haar trein gaat pas om 8.29 uur. Geen stress dus, want zelfs haar vervoersbewijs heeft ze al in bezit. Wij rijden door naar ons eindpunt van de wandeling van vandaag: Kirchenlaibach. Wij zijn een beetje vroeg, maar de trein staat er al dus we kunnen er al in. Dat geeft ons mooi de gelegenheid om allemaal even de wc gebruiken, een groot gemis in de Nederlandse sprinters! Na  9 minuten trein tijden staan we weer op hetzelfde station als gistermiddag: Stockau.

We lopen al snel op hoogte en kunnen ver uitkijken. Dat leidt er toe dat we een konijn en een ree zien en Bianca en Brigitte zien zelfs ook nog een vos, gaaf! Angèle houdt ons op de hoogte van haar vorderingen qua terugreis. Vooralsnog gaat het voorspoedig. Eerst passeren we het niet noemenswaardige setje huizen (gehucht mogen we het niet eens noemen) van Gebhardtshof voordat we Lessau schampen, dwars door Döberschütz (minstens 50 inwoners!) wandelen en in Fenkensees voor een bushokje in het zonnetje een broodje eten. Het bankje wat in het bushokje staat verplaatsen we naar buiten. Na afloop zetten we hem natuurlijk weer netjes terug.

Kort na onze stop gaan we het bos in, het Seybothenreuther Forst. Een paar kilometer lang volgen we het bos in zuidoostelijke richting. Als we het bos weer uit komen, zitten we al bijna in Speichersdorf, niet ver van Kirchenlaibach waar onze auto op ons wacht. In Spreichersdorf lunchen we bij Landgasthof Imhof en het eten is weer net zo lekker en betaalbaar als vrijwel altijd in Duitsland. Nog een klein stukje tippelen en we zien onze auto al weer staan.

We gaan vandaag naar onze tweede en laatste uitvalsbasis van deze week: Windischeschenbach. Rond half twee komen we bij onze volgende woning aan en het ziet er netjes uit. Wel missen we de beloofde vaatwasser en de barbecue met stoelen (het wordt warmer de komende dagen!). Het huis ruikt ook nog helemaal nieuw en er staat een krat met Zoigl-bier en Spa Rood voor ons klaar. Die mogen we gratis opdrinken de komende dagen. De verhuurder blijkt nauwe (familie)banden te hebben met een van de plaatselijke brouwerijen. Dat vinden wij helemaal leuk!  Zoigl is een ondergegist, ongefilterd en niet-gepasteuriseerd bier. Het wordt al sinds 600 traditioneel gemaakt in een Kommunbrauhaus. Dat is een door de gemeenschap ingerichte brouwerij, die meestal uit de 14e tot 16e eeuw stamt. Vroeger was er in Noord-Beieren in 75 gemeenten een Kommunbrauhaus. Tegenwoordig hebben nog vijf gemeenten de traditie van een gemeenschappelijke brouwerij: Eslarn, Falkenberg, Mitterteich, Neuhaus en Windischeschenbach dus. Rob stuurt de verhuurder nog even een app om te informeren naar de stoelen en de barbecue. We zetten de was aan en we maken een rondje door het plaatsje (ruim 5000 inwoners) en verkennen we de buurt. Terug bij ons huisje staan er twee banken, een tafel en een gloednieuwe barbecue, goed geregeld!

We drinken op een terras een drankje en besluiten te gaan eten bij de Griek (wij slapen boven het restaurant). Het smaakt allemaal prima, we kunnen er weer tegenaan morgen.

Foto’s

Partir c’est mourir un peu…	In alle plaatsen vind je deze advertentie	Wie zal hier nu liggen?
Zo is hout hakken een makkie	Pasen in Duitsland	Heuvel op dus de jasjes zijn open
Mooi hè?!	Smikkelen en smullen	Daar staan we nu
Girl Power!	Gratis Zoigl-bier en Spa Rood	Het is goed toeven in onze mini-achtertuin
Funkelnagelneu	Daar moet op gedronken worden	Smulpaap