Etappedetails

Verslag

We vertrekken vroeg (6.30 uur) naar Trabitz en Bianca heeft het zwaar op dit tijdstip van de dag. Gelukkig trekt dat altijd wel weer bij. Niet iedereen is een ochtendmens! We moeten in Trabitz het perron aan de overkant hebben, maar er hangt een ketting als afsluiting. We wachten maar braaf op wat komen gaat, er staat tenslotte nog niemand op dat perron. Een dametje babbelt ronduit met, maar vooral tegen Rob die echter nauwelijks wat kan maken van al het onsamenhangende wat ze uitkraamt. De aankomende trein brengt redding en wanneer deze gearriveerd is, komt een man uit het gebouw de ketting los maken.

Bij de supermarkt hebben we noedels en spaghetti gekocht waar alleen nog heet water bij moet. Na de nodige kilometers eten we die op de stoep in het zonnetje op. De spaghetti valt nogal tegen, die had wel direct geroerd moeten worden nadat het hete water erbij was gegooid. Bij de noedels was dat niet nodig. In Neustadt am Kulm (waar we dichtbij ook een kleine basaltberg zien, de Rauher Kulm, 681 meter hoog) drinken we wat bij Gasthaus Schindler. Daar kunnen we ook plassen. We kunnen bier krijgen, koffie is voor deze vriendelijke maar nogal eigenaardige man lastig. Het wordt uiteindelijk Spa Citroen en Apfelschorle (appelsap met koolzuurhoudend water erbij). Drie glazen voor drie Euro, dat is nog eens een mooi prijsje! Onze barman praat ronduit, maar er zit niet echt lijn in en  we verstaan toch al niet alles. Nou ja, we hebben onze dorst weer gelest en onze blazen geleegd. We zijn dus blij met deze vreemde snuiter.

We lopen weer door. In het bos zien we hazen en ook een ree die springend een pad oversteekt. We zijn net na 11 uur al klaar met wandelen. Bij de auto die bij station Trabitz staat, zien we een ooievaar op een nest. We pakken de auto naar Cheb in Tsjechië. We zien dat je een vignet nodig hebt om op de Tsjechische snelweg te rijden, dus stoppen we bij een benzinestation nabij de grens. Snel even een plasje plegen, een vignet kopen en we scoren er drie verschillende hotdogs die allemaal prima smaken. Eerst gaan we naar Soos, een belangrijk nationaal natuurreservaat in het Eger-bekken in Tsjechië. Het woord Soos betekent heide of moeras in het Duitse Egerländer-dialect en dat is ook wat je hier ziet. En in het moeras op diverse plekken bubbelend water of modder. Leuk om een uurtje te verpozen! We rijden door naar het centrum en parkeren naast de St. Nicolaaskerk (13e eeuw) vlakbij het centrum. Het lijkt gratis te zijn, maar op alle andere plekken is het betaald parkeren, vreemd! We gokken het er maar op.

We lopen een straatje door en staan dan al direct op een groot plein (Platz des Konigs) met allerlei mooie huizen. Er zijn veel tabakswinkels hier. Sigaretten zijn hier veel goedkoper dan in Duitsland, dus veel Duitsers slaan ze hier in. We gaan een supermarkt in en kopen een blik goulash, een paar Tsjechische biertjes en enkele blikjes met lekkere dingen voor op brood of toastjes. Op een terras drinken we biertjes en wijn. Gelukkig kunnen we dit in Euro’s betalen, wel zo makkelijk. Het is hier lekker goedkoop, een goede reden om in onze volgende wandelweek in 2020 naar Tsjechië te wandelen. Zover is dat niet van waar we nu in Duitsland lopen.

Bianca past nog een leuk jurkje, maar hij zit nogal asymmetrisch en gaat dus niet mee naar Nederland. Voor de kerk eten we nog wat crackers met vis en kaas voordat we terugrijden naar Windischeschenbach. We rijden naar onze Edeka en kopen van alles voor de barbecue. In het stukje gras nabij ons verblijf genieten we nog even van de laatste zonnestralen. We eten het gisteren overgebleven Griekse eten op samen met de gekochte goulash erbij.  De rest van de avond verblijven we in onze woonkamer en vermaken we ons met een muziekje, een spelletje Farm Heroes en een boek.

Foto’s

Rauher Kulm	Open vlakte	Langnekeend
Walking on the moon	Frohe Ostern	Falsch und richtig
Speichersdorf sagt nein	Pluimen	Lämmershof
Je komt ze overal tegen	Ondergrondse opslag	Trabitz
Babybrenger	Gotisch station	Zonnige selfie
Bubbelpad in Soos	Ik wil op mijn kop…	Cheb