Etappedetails
Etappenummer | 54 |
Datum | 13 september 2020 |
Provincie/Deelstaat | Beieren |
Land | Duitsland |
Startpunt | Nabburg |
Eindpunt | Schwandorf |
Afstand in kilometers | 20,2 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 354/428 |
Weer | Maximumtemperatuur: 27 graden
Weertype: Half bewolkt |
Horeca onderweg, nabij route | Gasthof Bodensteiner, Hauptstraße 25, Stulln Biergarten Im Stadtpark Schwandorf, Hubmannwöhrl 1, Schwandorf (alleen bij mooi weer) Verder voldoende horeca in Schwandorf |
Vervoer | Met de auto naar Schwandorf. Met de trein naar Nabburg. Na afloop met de auto terug naar Viechtach. |
Verslag
Zaterdag
We rijden zaterdagochtend rond een uur of 7 weg uur De Meern. Zowel Angèle als Bianca hebben de nacht daar al doorgebracht, dus we hoeven niemand op te pikken onderweg. Het gaat voorspoedig: het weer is goed en we hebben zo goed als geen file, alleen wat langzaam rijdend verkeer bij de vele wegwerkzaamheden in Duitsland. Bianca is geen grote ontbijter, maar als we na enkele uren rijden in Duitsland een stop maken waar ook een McDonald’s blijkt te zitten, dan kiest ze toch echt voor de cheeseburger terwijl de rest aan koffie met een chocoladebrownie gaat. Aan het begin van de middag lunchen we in Höchberg, niet ver van Würzburg, bij Ristorante Pizzeria La Piazza, een prima keuze, zeker met een Keiler-bier erbij. Einde middag arriveren we in Viechtach, waar we een week lang een ruime bovenwoning hebben geboekt. Het ziet er prima uit en dat geldt ook voor het weer wat ons de komende dagen te wachten staat: lekker warm en droog. We slaan boodschappen in bij de plaatselijke Edeka-supermarkt. We kunnen het bier niet vinden en dat is raar, want dat kun je overal in Duitsland volop vinden. Het bier blijkt echter in vele varianten te koop in de Getränkemarkt die onder de supermarkt zit. We zorgen dat we voldoende hebben om even vooruit te kunnen. We koken zelf wat rijst (veel teveel) met kip, groente en saus, doen een drankje (oké, een paar glaasjes Müller-Thurgau-wijn…) en dan is het tijd om onder de wol te gaan, want morgen wacht wandeletappe 1 van deze vakantie.
De dag begint goed met het nieuws dat er in Nederland langs de oever van de Dommel een nieuwe miersoort is ontdekt: de viervlekmier. Nieuws dat we niet hadden willen missen! Het belooft een mooie dag te worden, want er is geen bewolking als we wegrijden richting Schwandorf. Wel nog wat mist, wat mooie plaatjes geeft onderweg. Het is ruim een uur rijden en we zien onderweg onze eerste ree langs de kant van de weg scharrelen. Een van de mooie dingen in Duitsland is dat bakkers hier op zondag ook gewoon open zijn en ook al vroeg. We halen verse broodjes bij de bakker in Schwandorf, net voordat we bij het station arriveren. Schwandorf is een vrij grote plaats (150.000 inwoners), maar omdat het zondag is kunnen we om de hoek van het station gratis parkeren. Rob regelt 4 kaartjes enkele reis naar Nabburg waar we in 2019 zijn geëindigd en nu onze wandeltocht zullen vervolgen. Het is nog fris om 8 uur ’s ochtends op het perron, zeker omdat wij in korte broek lopen. Het is wat onduidelijk of je een mondkapje op moet op het perron zelf. Een deel van de mensen het wel heeft op en een deel niet, dus we gaan er maar vanuit dat het alleen in de trein zelf verplicht is. In de trein attendeert de conductrice ons erop dat een groepsticket voor maximaal 5 personen goedkoper is dan 4 losse tickets. Dat is handig om te weten voor een volgende keer.
We volgen vandaag grotendeels de loop van de rivier de Naab, een zijrivier van de Donau. In Nabburg zien we kort na de start al snel bossen opduiken: een stukje van het Oberpfälzer Wald. Het gaat vrij geleidelijk omhoog en naar beneden, tot er opeens een steil klimmetje opduikt. Van dat klimmen krijgen we het gelijk behoorlijk warm en de daling die daarop volgt is nogal lastig, ook omdat de ondergrond vrij los is. We komen gelukkig allemaal ongeschonden weer bij effen terrein. Als iedereen weer op adem gekomen is en we het bos weer uit zijn, belanden we in het dorpje Stulln. Daar zou een café-restaurant moeten zitten dat open is op dit tijdstip (10:30 uur) en dat blijkt ook zo te zijn. Gasthof Bodensteiner heet het en ze hebben er ook een Biergarten vol met appelbomen. Het is nu het moment dat de appels rijp zijn, dus regelmatig valt er een appel uit een boom. Zitten we hier wel veilig? Gelukkig vallen alle appels op andere plekken dan op ons. Bianca heeft wel zin in een hapje dus ze vraagt wat er te krijgen is. De eigenaar geeft aan dat ze bijvoorbeeld roerei hebben, maar dat lijkt Bianca wat te veel. Hij noemt ook schnitzel en ondanks dat dat beduidend groter is dan roerei, bevalt Bianca dat idee wel. Wij bieden aan wel te helpen, want er wordt ook patat en salade bij geserveerd. Niet veel later wordt alles gebracht en ze hebben heel attent 4 setjes bestek en meerdere bordjes meegenomen. Het smaakt heerlijk en we kunnen er weer even tegenaan, ook door de halve liter Fanta die we erbij nemen.
We lopen eerst nog over open terrein, dan weer een stuk bos en dan zien we ons volgende stoppunt liggen: Schwarzenfeld. We kruisen het spoor tussen Nabburg en Schwandorf en bij een bankje is het tijd om de gekochte broodjes te beleggen met het meegebrachte lekkers, inclusief een gekookt eitje. We hebben weer voldoende energie voor het laatste deel van deze etappe. Het is inmiddels flink warm geworden en we lopen het laatste deel grotendeels door open terrein, langs akkers. Goed drinken, veel zweten en rustig doorlopen, veel anders zit er niet op. Als we in Schwandorf aankomen, blijkt dat ze er een Biergarten im Stadtpark hebben. Dat lijkt ons een uitstekend plekje om te proosten op het volbrengen van de etappe, want daarvandaan is het nog maar 10 minuten wandelen naar de auto. We drinken er, op Angèle na die nog altijd niet van alcohol houdt en een frisje neemt, een Jacob-bier bij. Terwijl we rustig wat drinken klinken er voortdurend sirenes van brandweerauto’s, maar we weten niet wat hun bestemming is.