Etappedetails
| Etappenummer | 61 |
| Datum | 21 september 2020 |
| Provincie/Deelstaat | Beieren, Opper-Oostenrijk |
| Land | Duitsland, Oostenrijk |
| Startpunt | Passau (D) |
| Eindpunt | Wernstein am Inn (O) |
| Afstand in kilometers | 12,1 |
| Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 291/467 |
| Weer | Maximumtemperatuur: 23 graden Weertype: zonnig |
| Horeca onderweg, nabij route | Voldoende horeca in Passau bij de start. Gasthaus zur Mariensäule, Innstraße 17, Wernstein am Inn, Oostenrijk |
| Vervoer | Met de auto naar station Wernstein am Inn. Met de trein naar Passau. Na afloop met de auto terug naar Eging am See. |
Verslag
Deze maandagochtend veranderen onze plannen een beetje. Bianca heeft beroerd geslapen, ze voelde zich niet lekker. We besluiten vandaag wel te gaan wandelen, maar de kortste etappe te lopen die we nog te gaan hebben. Dat is de etappe van Passau naar Wernstein am Inn (Oostenrijk) die we eigenlijk als laatste wandeldag hadden gepland. Eerst maar eens ontbijten en kijken hoe het gaat. Na het voor Bianca nog kleiner dan gewoonlijk ontbijt met pap en crackers en daarna een warme douche gaat het al wat beter. We doen alvast boodschappen bij de Rewe, de plaatselijke supermarkt. Ze hebben er ook broodjes met plakken Leberkäse, een soort gehaktbrood in de vorm van een flink cakeblik. Bianca heeft daar ook wel zin in, een teken dat het vandaag met wandelen ook wel goed komt.
We rijden naar Wernstein am Inn via de snelweg en een paar lokale wegen. We weten waar het station zit, maar waar zit de parkeerplaats? Het moet toch niet moeilijk zijn zou je zeggen, maar we zien hem niet zo snel en hebben nog maar weinig tijd voordat de trein naar Passau vertrekt. We parkeren in de buurt, maar kunnen niet erg goed de weg naar de ingang van de perrons vinden. Uiteindelijk komen we er wel, maar niet via de handigste route en met wat gevaarlijk afdaalwerk. We halen heelhuids het perron, maar de trein rijdt het station al binnen. We besluiten maar in te stappen en hopen een kaartje te kopen bij de conducteur of in de trein. Het is maar een ritje van een minuut of 12 en zien in eerste instantie geen conducteur in de trein die niet erg gevuld is. Hij stopt bij iemand en gaat uitgebreid aan de klets met die persoon terwijl wij onze portemonnee al in de aanslag hebben. Hij blijft uiteindelijk kletsen tot aan station Passau en wij besluiten dat we dit maar als een meevaller moeten beschouwen: het wordt een gratis ritje.
De trein volgt grotendeels de oevers van de rivier de Inn, die bij Passau uitmondt in de Donau. Passau is een regionaal belangrijke stad met ruim 50.000 inwoners en vrij toeristisch. Het is weer een mooie, zonnige dag en het centrum ziet er al gezellig uit zo rond 10.30 uur. We lopen in oostelijke richting naar de Marienbrücke, de brug over de Inn die Passau en Innstadt (een stadsdeel van Passau aan de overkant) met elkaar verbindt. Zo’n 750 meter verderop stroomt het water van de Inn de Donau in. In Innstadt moeten we al snel omhoog. We houden eerst het westen en daarna bijna alleen het zuiden aan en stijgen geleidelijk (en soms ook wat minder geleidelijk…) van 300 meter naar 450 meter. Na ruim 4 kilometer wandelen, komen we op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Aan het einde van een nietszeggend landbouwweggetje zijn we in het 3e land van onze reis naar Athene (ook al moeten we de komende dagen nog 3 etappes in Duitsland doen). We zijn helemaal in onze sas! De kilometers daarna gaan een beetje op en neer over rustige wegen tussen akkers door met hier en daar een heel klein stukje bos. Dan een paar kilometer duidelijk naar beneden en dan lopen we al weer parallel aan de treinrails en de oevers van de Inn. Het is nog maar een paar kilometer wandelen op vlak terrein, met de nodige fietsers en andere wandelaars die gebruik maken van dezelfde weg.
In Wernstein zit Gasthaus zur Mariensäule en daar ziet het er gezellig uit op het terras. We drinken er een Hefeweizen uit Vilshofen, een plaats waar we de komende dagen nog gaan komen. Het wordt de komende dagen wat minder mooi weer. Dan kan ook bijna niet anders, want we hebben alleen nog maar zon en heerlijke temperaturen gehad. We besluiten om tot en met donderdag te blijven en vrijdag naar huis te rijden. Dan hebben we de komende drie dagen nog om de etappes te lopen die we in Duitsland nog moeten doen om te voorkomen dat we in 201 eerst nog een etappe in Duitsland moeten doen voordat we verder kunnen in Oostenrijk. We rijden terug naar ons huisje op het vakantiepark en zitten achter het huis lekker in de zon. Rob doet de financiën, alle bonnetjes worden even nagelopen. We hebben er administratief gezien even een rommeltje van gemaakt, dat wordt nu rechtgetrokken zodat iedereen weer weet wat hij nog moet betalen of nog terug krijgt. Het komt met name omdat we een digitale pot bedacht hebben, maar we ook deels met creditcard en deel contant hebben betaald. We koken vandaag zelf, het wordt (voor Bianca iets te) pittige kippensoep, sperziebonen, gebakken aardappeltjes en een lekker stukje vlees. Dat kan veel slechter! We lopen na het eten nog even naar Italiaans restaurant La Siciliana, op nog geen 10 minuten lopen van het vakantiepark. Brigitte en Bianca nemen een cappuccino met een limoncello en Rob houdt het bij een Hefeweizen. Nog even voor alle duidelijkheid: Weizenbier is geen witbier! Weizen betekent tarwe en Hefe staat voor gist. Klassieke Hefeweizen is een bovengistend bier met zo’n 5 tot 5,5% alcohol met een moutmengsel dat voor minimaal 50% uit tarwemout bestaat. Het bier is ongefilterd waardoor er gistvlokjes meegaan in de fles. Die zorgen bij het uitschenken voor een troebel uiterlijk, maar ook voor heerlijk fruitige en kruidige aroma’s. Schenk Hefeweizen niet steenkoud, zoals pils, maar op 7 graden. Dit om de fruitige aroma’s en ronde smaak vrij te maken. Schenk circa 3/4 uit in een bijpassend, hoog glas. Schud vervolgens het flesje om de gist van de bodem te vermengen met het restant. Schenk dit bij het al ingeschonken bier voor de echte Hefe-beleving.
 Klaarmaken voor de wandeling voor station Passau |
 Passau centrum |
 Blik op stadsdeel Innstadt |
 Aan de noordkant van de Inn |
 De Inn met daarachter Passau, vanaf de brug naar Innstadt |
 Op naar stadsdeel Innstadt |
 Mooi opgeknapt |
 In stadsdeel Innstadt |
 Phacelia, ook bijenbrood, bijenvoer of bijenvriend genoemd |
 Verdiende rust |
 Lekker bezig! |
 Nu weer even naar beneden |
 Traject Passau – Wernstein |
 De rivier de Inn |
 Onze eerste eindbestemming in Oostenrijk |
 Weizenbier uit Vilshofen a.d. Donau |
 De administratie bijwerken |
 Woonkamer van ons huisje op Pullman Ferienpark |