We hebben voldoende tijd om de trein te halen in Vilshofen an der Donau, maar bij snelweg aangekomen rijdt Rob richting Deggendorf. Na een paar minuten bedenkt hij dat dit niet de goede richting is. Bij de eerstvolgende afslag gaan we eraf en rijden hetzelfde stukje snelweg weer terug. Net voor 7:00 uur zijn we bij het station waar de trein om 7:00 uur vertrekt naar Osterhofen. Het is best een aardig grote plaats Vilshofen en dit betekent ook dat je niet overal mag parkeren en bij het station al helemaal niet gratis. Voordat we weten waar we wel mogen staan en hoe en waar we daarvoor kunnen betalen, rijdt onze trein al weg. Dan maar op ons gemak koffie drinken in de stationsrestauratie en de volgende trein nemen. Als we staan te wachten op de volgende trein, wordt Bianca aangesproken door iemand van het station. Ze staat net voor een witte lijn en dat mag natuurlijk niet!

Vandaag is het voor de verandering eens een koelere dag met ook de nodige regen. Rob heeft lenzen ingedaan, zo krijgt hij nooit een natte bril. De dames doen het daar waar nodig met petje en capuchon. Op het station van Osterhofen zien we een lange trein met nieuwe auto’s. Later onderweg (we lopen vandaag grotendeels in zuidoostelijke richting langs of nabij het spoor) zien we nog tweemaal een trein vol nieuwe auto’s. Mogelijk zit hier ergens een autofabriek in de omgeving? We zien een hazelworm (lijkt op een slang, maar is een pootloze hagedis), maar zijn te laat om hem op de foto te zetten. Hij (of zij) verdwijnt alweer in het hoge gras. Je moet op sommige paden goed opletten waar je je voet neerzet, want het wemelt van de naaktslakken. Die houden dan ook wel van dit regenachtige weer, dan gaan ze gelijk op pad. In het begin is het nog droog, maar na een paar kilometer begint het dan toch te regenen. Geen pijpenstelen, maar zo nu en dan hard genoeg om een hoes om de rugzak te doen en de jas lekker dicht te houden.

In een bushokje in Künzing maken we een broodje en drinken we wat. Als we aankomen regent het nog behoorlijk, maar wanneer we vertrekken is het redelijk droog (maar niet voor lang..). Eerst een paar kilometer door open gebied naar Pleinting. Dan komen we bij een watergeul. Die stelt weinig voor, maar we moeten eigenlijk aan de andere kant zijn en daar is hij dan weer net te diep en te breed voor. We wandelen er een stukje langs in de hoop en verwachting dat er ergens wel een punt komt dat we erover kunnen, maar dat is niet het geval. Rob bestudeert zijn Garmin GPS en werpt een blik op Google Maps. Als we een stukje naar rechts gaan en dan weer naar links, dan moet het goedkomen. En jawel, dat blijkt het geval.