Etappedetails
Etappenummer | 64 |
Datum | 24 september 2020 |
Provincie/Deelstaat | Beieren |
Land | Duitsland |
Startpunt | Passau |
Eindpunt | Vilshofen an der Donau |
Afstand in kilometers | 25,2 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 294/323 |
Weer | Maximumtemperatuur: 21 graden Weertype: bewolkt met af en toe lichte regen |
Horeca onderweg, nabij route | Ruim voldoende horeca bij de start in Passau en aan het einde in Vilshofen an der Donau.
Onderweg: Landgasthof Moser, Marktplatz 40, Windorf an der Donau |
Vervoer | Met de auto naar station Vilshofen an der Donau. Met de trein naar Passau. Na afloop met de auto terug naar Eging am See. |
Verslag
We lezen ’s morgens vroeg dat na Noord-Holland en Zuid-Holland nu ook Utrecht tot de gebieden behoort waarvan iedereen die daar de afgelopen twee weken is geweest niet welkom is zonder een negatieve coronatest. Met nog maar één wandeldag voor de boeg en al ruim anderhalve week Duitsland achter de rug, laten we ons niet weerhouden om te wandelen. Omdat Passau een grote stad is, waar parkeren lastig danwel duur is, hebben we besloten de route andersom te wandelen. We gaan opnieuw naar Vilshofen an der Donau, nemen de trein naar Passau en wandelen terug. We nemen opnieuw de trein van 7:00 uur en omdat we nu in één keer goed rijden en weten hoe het parkeren werkt, halen we die met gemak. Het is alleen nogal druk op het perron met scholieren en studenten die in Passau naar de opleiding gaan. Het is zo druk dat we in de trein hutje mutje staan. Wel met mondkapjes op, maar of dat nou veel helpt zo opeengepakt. Gelukkig kunnen we een kwartier later weer uitstappen in Passau.
Het is een beetje mistig vandaag. Er was zelfs wat zon beloofd, maar voorlopig is het het eerste uur nogal heiig als we de Donau volgen in westelijke richting. Het eerste deel is niet erg mooi op een fietspad zo langs een drukke autoweg, maar gelukkig gaan we na een paar kilometer wat van de weg af richting de rivier. Nog wat verderop steken we de Donau over en belanden net voor Maierhof waar we wat balletjes vlees eten en Bianca de ansichtkaarten op de bus doet die ze gisteren gekocht en geschreven heeft. Het is niet druk op de Donau, we zie maar heel af en toe een schip en zo nu en dan een vissersbootje. We volgen de hele dag de Donau en lopen de rest van de tijd aan de noordkant ervan.
We zien een gebouw van de Kaninchenzuchtverein Passau. Het blijkt de konijnenfokvereniging te zijn wat Rob doet herinneren aan de jaarlijkse kippenknip in de Schulenburch in Kamerik. Hij probeert aan de dames uit te leggen wat het precies was, maar dat is natuurlijk niet uit te leggen. Na 7 kilometer komen we eindelijk bij een bankje en daar eten we de eerste broodjes. Het regent inmiddels zo nu en dan, niet waar we op zitten te wachten, maar we moeten het er mee doen. Bij Gaishoven zien we iets wat open lijkt. Het blijkt een gebouw van de plaatselijke visvereniging en ze hebben er koffie en zelfgemaakt gebak. Daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen en we kunnen er gelijk even schuilen voor de regen en naar het toilet. Als we weer weglopen is de regen bijna weg, maar al snel regent het weer lekker door en schuilen we weer even. Wat kilometers verderop, als het zo goed als droog is, eten we een broodje tegen een schuur aan.
Bianca heeft het zwaar. Het is dan ook goed dat we bij Windorf komen, waar je o.a. Landgasthofel Moser hebt. Het is een hotel-restaurant en ze hebben er uitstekend eten. We nemen varkensmedaillons, hertenvlees en schnitzel. Wat een feest met een bier erbij. Na de lunch is het droog en het is nog maar een kilometer of 5. We zien veel vliegtuigjes opstijgen en er blijkt een klein vliegveld te liggen bij Vilshofen, aan de overkant van de rivier, waar wij nu lopen. In korte tijd vertrekken er wel zes, het lijkt wel lopende band-werk. Na het vliegveld de brug over en dan zijn we in Vilshofen. Dan is het niet al te ver meer naar onze auto en dan zit het wandelen er voor deze vakantie op.
We tanken en brengen lege flessen weg zodat we morgenochtend goed van start kunnen. Bij het park levert Rob alvast 1 sleutel in en hij ontvangt onze borg vast terug. De andere sleutel kunnen we morgenochtend in de bus doen, want als wij vertrekken zijn ze nog lang niet open. We horen de geluiden uit het Pullman City Park, het western-park waar ons park naast ligt. Het is donderdag dus dan beginnen misschien alle festiviteiten weer. Eerst maar eens rustig in de tuin zitten nu het weer is opgeknapt en daarna tassen pakken en douchen. We pakken de auto ook al deels in, want naar verwachting regent het morgenochtend en dan is het fijn dat een deel van de bagage al in de auto zit. Bij de Italiaan dichtbij eten we heerlijke antipasti en pasta en we eindigen bij de Erdinger Urweisse Hütt’n waar we nog een rood wijntje drinken.
Terugreis
We gaan al vroeg op pad. Om 5:40 uur vertrekken we, inderdaad met de beloofde regen. Eerst even broodjes kopen bij de bakker die al open is op dit tijdstip. Zo’n bakker willen we thuis ook graag, maar in Nederland slapen bakkerijen uit. Na verloop van tijd houdt het op met regenen, dat rijdt toch een stuk prettiger. Daarna blijft het prima weer tot thuis waarbij we onderweg een paar keer stoppen en uitgebreid lunchen in een buitenwijk van Leverkusen. Ze hebben er toevallig deze week een Beiers menu en de Leberkäse en Schnitzel smaken ons goed. Na thuiskomst gaan we lekker gourmetten, dat hebben we wel verdiend vinden we. Volgend jaar wandelen we in Oostenrijk mits corona dat toelaat. We hebben er zin in!