Etappedetails
Etappenummer | 7 |
Datum | 4 augustus 2016 |
Provincie | Overijssel |
Land | Nederland |
Startpunt | Deventer CS |
Eindpunt | Lettele |
Afstand in kilometers | 19,169 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 4/19 |
Weer | Maximum temperatuur: 20 graden
Windrichting en -kracht: ZW, 4 Weertype: droog, overwegend bewolkt |
Horeca onderweg, nabij route | Heel veel horeca in het centrum van Deventer
Café Restaurant Bij Léon, Oranjelaan 37, Diepenveen (Ab)original Australian Restaurant NuNu , Raalterweg 22, Schalkhaar Restaurant De Koerkamp, Bathmenseweg 18, Lettele |
Vervoer | Auto naar Holten, trein naar Deventer |
Overnacht bij | Gastenverblijf De Olde Stal, Bathmenseweg 51, Lettele |
Verslag
Dit keer gaan we een lang weekend op pad, waarbij we van de 4 dagen er 3 wandelen. Dat wordt dus wandelen met een meer dan gebruikelijk gevulde rugzak. De auto parkeren we bij het station in Holten, waar we later zullen verblijven. De trein naar Deventer doet er slechts een kwartier over, waarbij er ook nog gestopt wordt in Deventer Colmschate. Aan de noordkant van NS station Deventer pakken we het Marskramerpad op. We zullen dit pad grotendeels volgen tot aan Bad Bentheim, net over de grens in Duitsland. We beginnen met ogenschijnlijk de lelijkste straten van Deventer, althans dat hopen we voor de rest van de inwoners. Veel troep, graffiti, uitzicht op het beton van de spoorweg, niet bepaald de villawijk van Deventer. Het wordt echter al snel beter als we bij Het Nieuwe Plantsoen komen, een stadspark ontworpen door tuinarchitect L. A. Springer. Daar zien we o.a. vanaf de Lookersdijk de Klinkenbeltskolk, een binnenwatertje lang geleden ontstaan bij een doorbraak van de dijk om de rivier de IJssel. Na de N337 volgen we een tijdje het spoor tussen Deventer naar Zwolle. Zover komen we echter niet, want de Wetermansweg leidt ons naar het verrassende plaatsje Diepenveen. Tijd voor een drankje op het terras bij Café Restaurant Bij Léon.
Daarna is het wel gedaan met de bebouwing. Veel weiland, hier en daar wordt mais verbouwd en dan wordt het weer bosrijker met vooral veel eiken (en ook al eikels). Op de Averlose Houtweg ter hoogte van het bord Frieswijk zien we een verkeersbord met een “spitstip”, bedoeld om de automobilist via de N348 naar de A1 te leiden. Wil je toch via het centrum, dan kies je voor de slak. We hadden bedacht dat we vandaag helemaal geen horeca tegen zouden komen, maar hier doemt zowaar weer een eet- en drinkgelegenheid op: (Ab)original Australian Restaurant NuNu. Rob en Bianca kiezen voor een soep, Brigitte pakt het echt Down Under aan en kiest voor een bordje vlees van kangoeroe, struisvogel en krokodil (smaakt naar kip). Er zit ook nog fuet bij. Dat verwacht je toch meer in Barcelona en maakt het een wat vreemde combinatie, maar het vlees smaakt prima en wordt door allen geproefd. Als we naar de Kranekampsweg wandelen, staat de politie met flitsapparatuur langs de N348. Volgens de dienstdoende agent wil het nog niet erg werken en wordt er nog niet geflitst, maar wij zouden de gok niet wagen als automobilist. We gaan de Steernebrug over en volgen enige tijd de met steun van de Europese Unie opgeknapte Kanaaldijk Oost die ons naar Zandbelt leidt. Ongetwijfeld ligt hier de herkomst van de achternaam van de buurman van op de hoek van Rob en Brigitte, of zullen er nog meer Zandbelten zijn in Nederland? We zullen het hem eens vragen na zijn vakantie. Zandbelt is niet veel meer dan een paar huizen bij een oude molen (nu ook woonhuis) en een stukje bos erbij.
Dan komen we al in de buurt van onze bestemming voor vandaag: Lettele. Bianca moet nog wel wennen aan een dag wandelen met een wat serieuzer gevulde en ook nieuwe rugzak. Schouders en heupen hebben het een beetje zwaar en ze is blij toch nog veel thuis of in Holten achtergelaten te hebben. We hebben onderdak geregeld bij Gastenverblijf De Olde Stal, een kilometer ten noorden van het knusse centrum. We worden hartelijk ontvangen door Wim en Tonny IJsseldijk. Zij wonen in een deel van het huis, de rest mogen wij gebruiken. Bij een kop thee vertellen ze over de samenhang in het dorp, wat mede tot uitdrukking komt in het feit dat bijna iedereen wel vrijwilliger is voor iets. Zo ook bij de Lettlèse Karmse, de kermis in Lettele die al meer dan 100 jaar bestaat. Drie dagen lang is er feest, kermis en optocht alleen zullen wij dat missen, want het begint pas op vrijdag en vandaag is het donderdag. Er blijkt ook gewoon een supermarkt in Lettele, terwijl er toch echt heel weinig mensen wonen (1500, inclusief het buitengebied). We doen er ons voordeel mee en slaan alvast wat te drinken in voor de wandeling van morgen en een fles Barefoot-wijn voor vanavond na het avondeten. Het diner doen we, op aanraden van onze gastheer en -vrouw (en omdat het pannenkoekenrestaurant een kilometer verder wandelen is), bij Restaurant De Koerkamp. Eerst is het nog zonnig en nuttigen we op het terras een verdiend flesje Affligem, daarna wordt het frisser en dineren we binnen. Na een bak koffie en een wijntje naast het huis waar we slapen, is het niet moeilijk om in slaap te vallen. Wel oppassen voor vallende peren als je op de terrasstoelen zit, je zit midden onder de perenbomen.
Foto’s