Etappedetails
Etappenummer | 8 |
Datum | 5 augustus 2016 |
Provincie | Overijssel |
Land | Nederland |
Startpunt | Lettele |
Eindpunt | Holten |
Afstand in kilometers | 20,800 |
Laagste en hoogste punt van de etappe in meters | 8/62 |
Weer | Maximum temperatuur: 22 graden
Windrichting en -kracht: ZW, 4 Weertype: eerst zonnig, later een korte maar fikse bui, daarna droog en half bewolkt |
Horeca onderweg, nabij route | Restaurant De Koerkamp, Bathmenseweg 18, Lettele
Het Noaberhuus in Okkenbroek, Oerdijk 222, Okkenbroek Restaurant/Grand café Tastoe, Smidsbelt 6-01, Holten Bakker, lunchroom en ijssalon Nijkamp, Dorpsstraat 16, Holten |
Vervoer | Auto stond nog in Holten |
Overnacht bij | Bed & Breakfast Holten, Dorpsstraat 47, Holten |
Verslag
We zitten al lekker buiten in de zon als onze gastheer en -vrouw het uitgebreide ontbijt in de keuken zetten. Het is meer dan voldoende, ook voor onderweg. Het is onze allereerste overnachting op onze tocht naar Athene, er gaan er nog vele volgen. Als het allemaal zo bevalt als hier, dan komt het wel goed. Rond 8 uur zetten we onze eerste stappen op weg naar Holten. De route leidt ons eerst door het kleine centrum van Lettele. Alle voortuinen blijken versierd met vlaggetjes en daartussen staat de ene keer een vos, de andere keer een pinguïn en hier en daar een piraat. We weten niet waar die keuze van afhangt, maar het is wel een gezellig gezicht. Ten oosten van Lettele ligt nog een aardig stukje bos (’t Oostermaet) waar we doorheen wandelen. Na het bos volgen de weilanden met ook hier weer vooral mais of gras.
We lopen naar het noorden, naar het gehucht Okkenbroek. De fraaie protestante kerk in het verder overheersend rooms-katholieke gebied is al van verre zichtbaar. Net na de kerk zien we een parasol en we hebben wel zin in iets te drinken. Het blijkt het Noaberhuus te zijn, het middelpunt van het dorp. Er zit een dame met een Duits accent appels te schillen. Deze appels blijken voor de biologische appelmoes te zijn. We kunnen wat te drinken krijgen en wel uit het winkeltje wat daar ook zit, met vrijwel alleen maar biologische spulletjes. De Groninger poffert is een echte aanrader volgens deze dame en Brigitte neemt een stukje bij de koffie. Het is een hartige poffert met spekjes. Lekker, maar wel een beetje droog. Gelukkig hebben we er wat te drinken bij. Als we weer weggaan krijgen we nog een zakje pruimen en appels mee voor onderweg, want we moeten wel de eindstreep halen volgens haar. Bijzonder aardig.
Er volgt een open stuk langs weilanden met koeien en ook wat steekvliegen. Als we Espelo voorbij zijn steken we, nadat we een klein stuk bos gepasseerd zijn, de Raalterweg over. De lucht wordt steeds donkerder en het ziet er niet naar uit dat we droog in Holten aan gaan komen. We doen uit voorzorg maar alvast de hoezen om de rugzakken. Bianca heeft nog maar kort een nieuwe jas die goed tegen water moet kunnen. Dat hebben we nog niet kunnen testen, maar dat gaat nu wel gebeuren. Het regent een half uur behoorlijk en alle jassen doorstaan deze test.
Tijd voor een klim (voor Nederlandse begrippen), een stuk de Holterberg op. Er staat al wat heide in bloei en omdat we steeds hoger komen hebben we soms een mooi uitzicht. Het laatste deel loopt naar beneden, naar het dorp Holten. Daar wachten de zus en zwager van Bianca met hun twee kinderen op ons. Zij zijn toevallig toch in de buurt dit weekend. Het leidt tot een gezamenlijke lunch bij Nijkamp als we hen in het centrum ontmoeten. Het blijkt een mooie en gevarieerde wandeling vandaag. Later drinken we nog wat aan het plein bij Tastoe en eten we bij Italiaans restaurant Altamura, maar deze laatste is geen aanrader wat ons betreft.
Foto’s